چکیده:
انگیزه ارایه مقالهای تحت عنوان برنامهریزی توسعه فرهنگی ـ اجتماعی شهر
تهران به همایش موازین توسعه وضد توسعه فرهنگی ـ اجتماعی شهر تهران در
اردیبهشت سال 1380 پر کردن خلئی بود که در سر فصلها و موضوعات
فراخوانعلیرغم گستردگی مباحث مطرح شده وجود داشت. خلأ مبحثی که بتواند
فراتر از موضوعات گوناگون خرد مرتبط با توسعه وضد توسعه فرهنگی، مباحث کلان
و مربوط به برنامهریزی توسعه فرهنگی ـ اجتماعی را در یک مقاله تبیین کند و
پس ازتعریف مفهوم برنامهریزی و تکیه بر نکات کلیدی مفاهیم توسعه، توسعه
پایدار، توسعه فرهنگی ـ اجتماعی و شهر تهران و نیزاشارهای مختصر به سیر
تحول برنامهریزی در قرن بیستم، مدلی برای برنامهریزی توسعه فرهنگی ـ
اجتماعی شهر تهران ارایهدهد; مدلی که گویای روششناسی پیشنهادی برای
نهادینه کردن نظام برنامهریزی توسعه فرهنگی ـ اجتماعی در شهر تهران
نیزباشد. این مدل به عنوان مبنایی برای گفتگو و تعامل در جهت تعمیق و
تدقیق فرایند برنامهریزی توسعه فرهنگی اجتماعیشهر تهران مطرح میشود. از
نظر نگارنده پذیرش و به کارگیری این مدل همراه با تعمیق و تدقیق بعدی آن
ضامن نظام مندی ونهادینه شدن برنامهریزی توسعه فرهنگی ـ اجتماعی شهر
تهران خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"7. تکمیل طرح اولیه توسعه فرهنگی ـ اجتماعی شهرتهران، تعیین راهبردها و سیاستهای ممکن و انتخاب راهبردو سیاستهای بهینه در این مرحله پیوسته با کسب اطلاعات جدید وتکمیل آنها به تدقیق و تکمیل طرح اولیه توسعه برای مثال همان طوری که قبلا اشاره شد اگرجریان تحت عنوان تسلط تک فرهنگ مذهبی وتحمیل آن به کل جامعه و مقابله با فرهنگهای دیگر به عنوان مانعی جهت توسعه فرهنگیپذیرفته شد پیش نیاز آگاه سازی عامه در موردراههای دیگری که میتواند مورد پذیرش برایتوسعه فرهنگی قرار گیرد و همچنین مقابله قانونیبا گروههای فشار مربوط مهم خواهد بود و یا اگرقوانین ومقررات کهنه که امروز دیگر جوابگویتوسعه فرهنگی نیستند به عنوان عامل باز دارندهمطرح میشوند فعالیت در جهت تغییر قوانینمربوط اجتنابناپذیر خواهد بود.
7. تکمیل طرح اولیه توسعه فرهنگی ـ اجتماعی شهرتهران، تعیین راهبردها و سیاستهای ممکن و انتخاب راهبردو سیاستهای بهینه در این مرحله پیوسته با کسب اطلاعات جدید وتکمیل آنها به تدقیق و تکمیل طرح اولیه توسعه برای مثال همان طوری که قبلا اشاره شد اگرجریان تحت عنوان تسلط تک فرهنگ مذهبی وتحمیل آن به کل جامعه و مقابله با فرهنگهای دیگر به عنوان مانعی جهت توسعه فرهنگیپذیرفته شد پیش نیاز آگاه سازی عامه در موردراههای دیگری که میتواند مورد پذیرش برایتوسعه فرهنگی قرار گیرد و همچنین مقابله قانونیبا گروههای فشار مربوط مهم خواهد بود و یا اگرقوانین ومقررات کهنه که امروز دیگر جوابگویتوسعه فرهنگی نیستند به عنوان عامل باز دارندهمطرح میشوند فعالیت در جهت تغییر قوانینمربوط اجتنابناپذیر خواهد بود."