چکیده:
درماندگی مالی شرکت ها که ناشی عوامل درون سازمانی (نظام راهبری) و بیرون سازمانی (عوامل کلان اقتصادی) می باشد، منجر به اتلاف منابع می گردد. از سوی دیگر با اطلاع از میزان تاثیرگذاری عوامل کلان اقتصادی و نظام راهبری بر درماندگی مالی شرکت ها، مدیران مالی قادر خواهند بود با اقدامات مقتضی مانع درماندگی مالی شرکت شوند، سرمایه گذاران نیز با شناسایی فرصت ها ی مناسب سرمایه گذاری، ریسک سوخت اصل و فرع سرمایه خود را حداقل کنند.
در این مطالعه تاثیر عوامل کلان اقتصادی و نظام راهبری بر درماندگی مالی شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره ی زمانی86-1382، با استفاده از مدل لاجیت پانلی بررسی و مقایسه شده است.
نتایج نشان داد که اولا؛ از عوامل نظام راهبری شرکت ها؛ بالا بودن سابقه فعالیت، نسبت اهرمی و تمرکز مالکیت احتمال درماندگی مالی را افزایش و اندازه شرکت، هزینه نمایندگی و نسبت جاری بالا احتمال درماندگی مالی را کاهش می دهد. از عوامل کلان اقتصادی نیز درآمد سرانه و رشد اقتصادی بالا در فضای کسب و کار شرکت ها، احتمال درماندگی مالی را کاهش و تورم نیز احتمال درماندگی شرکت ها را افزایش می دهد. ثانیا؛ نقش عوامل کلان اقتصادی در سلامت و درماندگی مالی شرکت ها به مراتب بیشتر از نقش عوامل نظام راهبری است.
Financial distress caused by internal (Governance) and external (macroeconomic) factors can lead to a waste of resources. On the other hand، with the knowledge of the effectiveness of macroeconomic factors and Governance in financial distress، financial managers will be able to take appropriate actions to prevent financial distress. Investors also identify suitable opportunities to invest their own capital at minimum risk.
This study analyses the impact of macroeconomic and the Governance factors on Financial Distress in manufacturing companies listed in Tehran Stock Exchange during the period from 1382 to 1386، by using of panel Logit.
The results show that، firstly; of corporate governance factors; high levels of activity background، leverage ratio and ownership concentration increases the probability of financial distress and high levels of the firm size، agency costs، and Current Ratio reduce it.
Income and economic growth of firms reduce the probability of financial distress and inflation increases it. Secondly، the role of macroeconomic factors in health and financial distress of firms is far greater than the governance factors.
خلاصه ماشینی:
در اين مطالعه تاثير عوامل کلان اقتصادي و نظام راهبري بر درماندگي مالي شـرکت هـاي توليـدي پذيرفتـه شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دورهي زماني٨٦-١٣٨٢، با استفاده از مدل لاجيـت پـانلي بررسـي و مقايسه شده است .
بورس اوراق بهـادار تهـران، درمانـدگي مـالي، مـدل لاجيـت ، نظـام راهبـري، سـاختار مالکيت ، نسبت جاري، تورم طبقه بندي JEL: G٣ ,E٤ The Effect of Macroeconomic and Governance Factors on Financial Distress in Manufacture Firms Listed in Tehran Stock Exchange Hossein Sadeghi Assistant Professor in Economics, Tarbiat Modares University Parisa Rahimi Ph. D.
نوآوري اين مطالعه در بررسي همزمان تأثير عوامل کلان اقتصادي و نظام راهبري بر درماندگي مالي شرکت هاي توليدي پذيرفته شده در بـورس اوراق بهـادار تهـران و مقايسـه تاثيرگـذاري آنهـا ميباشد طبق بررسي نگارندگان مقاله تـا بـه حـال مطالعـه اي بـا ايـن جامعيـت و رويکـرد در مـورد شرکت هاي توليدي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت نگرفته است .
شايان ذکر است هر دو مـدل آلـتمن و اهلسـون از نسـبت هـاي مـالي بعنـوان متغيرهاي مستقل استفاده ميکنند با اين تفاوت که مدل z آلتمن با بکارگيري روش تحليل تمـايزي چندگانه درجه بحران مالي شرکت (z) را اندازهگيري و به عنوان متغير وابسته در نظر ميگيرد (بـه طوريکه شرکت هاي با امتياز z بالاتر از ٢/٩ سالم ، Z پايين تـر از ١/٢٣ ورشکسـته و z بـين ١/٢٣ و ٢/٩ نيز بعنوان منطقه ترديد تلقي شده و ناحيه مزبور با احتياط تفسير ميگردد.