خلاصه ماشینی:
"دیاکونف با اتکا به این روایات و اسناد، شرح دقیق و مفصلی درباره تعرضها، جنگها، شکستها و اسارتهای مادها در زمان سلاطین جبار آشور مانند آشور بانیپال، سناخریب، شلمنسر سوم، تیگلات پیلسر سوم و سارگون دوم به دست میدهد که بدین شکل در تاریخ نگاری ماد سابقه نداشته است، به علاوه مؤلف در تعیین حدود نواحی مختلف سرزمینهایی همچون آتروپاتن، هگمتنه(همدان)، پارتاکنا و نیز نام و نشان اقوام آن نواحی و نواحی همسایه نظیر ماننا، اورارتو، سکایان، کیمریان، و همچنین سابقه اقوام لولویی، کوتی، کاسی و دولتهای آن عصر مانند:آشور، بابل، لیدی و عیلام تحقیقاتی دقیق میکند و سرانجام به مقایسه متون یونانی با سنگ نبشتههای آشوری و روایات تورات و دیرتر با سنگ نبشتههای داریوش هخامنشی میپردازد.
اتکا به تاریخ گذشته، به مثابه اصالت و قدمت احساس وطن پرستی آذربایجانی تبلیغ میشد، بر این اساس باقروف در دوران حکومت و بر اساس بقایای این روحیه در نزد برخی از روشنفکران باکو مانند صمد و ورغون شاعر و حیدر حسینیک نویسنده، خواستار بود تا مسئله «منشاء واحد اوطان منفکه امروزی»مانند:باکو، آذربایجان ایران، کردستان، همدان، زنجان و قزوین و حتی نواحی مرکز ایران و قسمتی از کشور آشور قدیم را علما و با توسل به گواهیهای تاریخی، ثابت کند و از یک جعل مساواتیستها استفاده کند."