چکیده:
سؤال اصلی این مقاله آن است که ماهیت اتحاد و ائتلافها در خاورمیانه به عنوان یکی از مهمترین، راهبردیترین و البته پرمنازعهترین مناطق جهان چیست؟ به عبارت دیگر، آیا میتوان ماهیت اتحادها در این منطقه را به مثابه ماهیت اتحادها در غرب بر اساس انسجام هویتی و شکلگیری هویت دستهجمعی مشترک بر اساس هنجارهای تکوینی و تنظیمی دانست؟ یا اینکه در بررسی ماهیت و علل شکلگیری اتحادهای این منطقه بایستی نقش عوامل هویتی را بسیار کمرنگ دانست و به نقش قدرت و توازن قدرت در کنار توازن تهدید اشاره کرد؟ در پاسخ به این سؤالات، استدلال و فرضیه اصلی این مقاله آن است که بر خلاف نظر بارنت، نظریهپرداز روابط بینالملل که ماهیت اتحادها در خاورمیانه را هویت و اشتراکات هویتی میداند، ماهیت اتحادها در این منطقه بر اساس مصلحت دولتها بوده و ریشه در شرایط مادی و ناشی از توازن قدرت منطقهای و دفع تهدیدات بوده است.
This article tries to discuss this question: What is the nature of alliances and coalition in Middle East as one of the important and strategic and more conflicting regions of the world? Could we speak about the nature of alliances in Middle East as a constitution of a collective identity based on constitutive and regulatory norms like western alliances? Could we consider that identity has a low effect on alliances and instead balance of power and threat have the main role in making of Mideast alliances? Authors، as their hypothesis، contrary to Barnett view which claims the nature of alliances in Mideast is based on identity similarities، argue that alliances in Mideast is dependent on state interests and emerge from regional balance of power and as a tool to counter threats.
خلاصه ماشینی:
ماهیت اتحادها در خاورمیانه ؛ قدرت یا هویت ؟ تاریخ دریافت : ١٣٩٣/٣/٩ تاریخ پذیرش : ١٣٩٣/٤/١٨ الهام رسولی ثانیآبادی *١ چکیده سؤال اصلی این مقاله آن است که ماهیت اتحاد و ائتلاف ها در خاورمیانه به عنوان یکی از مهم ترین ، راهبردیترین و البته پرمنازعه ترین مناطق جهان چیست ؟ به عبارت دیگر، آیا میتوان ماهیت اتحادها در این منطقه را به مثابه ماهیت اتحادها در غرب بر اساس انسجام هویتی و شکل گیری هویت دسته جمعی مشترک بر اساس هنجارهای تکوینی و تنظیمی دانست ؟ یا اینکه در بررسی ماهیت و علل شکل گیری اتحادهای این منطقه بایستی نقش عوامل هویتی را بسیار کمرنگ دانست و به نقش قدرت و توازن قدرت در کنار توازن تهدید اشاره کرد؟ در پاسخ به این سؤالات ، استدلال و فرضیه اصلی این مقاله آن است که بر خلاف نظر بارنت ، نظریه پرداز روابط بین الملل که ماهیت اتحادها در خاورمیانه را هویت و اشتراکات هویتی میداند، ماهیت اتحادها در این منطقه بر اساس مصلحت دولت ها بوده و ریشه در شرایط مادی و ناشی از توازن قدرت منطقه ای و دفع تهدیدات بوده است .
بنابراین ، اتحاد میان جمهوری اسلامی ایران و سوریه به عنوان دولتی کـه هـویتش بـر مبنای ملیت عربی شکل گرفته ، میتواند رگه هایی واقع گرایانه داشته باشد؛ چراکه ایـن دو کشور از جمله معدود کشورهای خاورمیانه هستند که آمریکـا بـه عنـوان ابرقـدرت نظـام بین الملل ، آنها را به عنوان تهدید مشترک و کشورهای حامی تروریزم و بنیادگرایی اسلامی تعریف کرده است (در این زمینه نک .