چکیده:
یکی از روشهای تقویت صلح و امنیت در سطح ملی و بینالمللی، ایجاد توافقات خلع سلاح و کنترل تسلیحاتی میباشد. کنترل تسلیحات و خلع سلاح چه از نظر روند و چه از نظر مفاد و مقررات، ابزارهای پر اهمیت و تاثیر گذار در امنیت کشورها به شمار میآیند؛ زیرا موجب رفع ابهامات در رفتارهای نظامی و سیاست خارجی دولت شده و ثبات را افزایش میدهند. از سوی دیگر عضویت در این نوع از معاهدات پیامدهای امنیتی خاصی را به دنبال دارند، همچون معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای که باعث تحدید حاکمیت کشورها میشود. نوشتار حاضر با روش توصیفی – تحلیلی در پی نشان دادن پیامدهای امنیتی عضویت ایران در معاهدات خلع سلاح و کنترل تسلیحات میباشد. جمهوری اسلامی ایران با عضویت در سال 1968 به معاهده منع گسترش بار تعهدات امنیتی خاصی را پذیرفته است. این نوشتار با بررسی پیامدهای امنیتی عضویت ایران در معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای به این نتیجه میرسد که معاهده مذکور باعث تضعیف توان نظامی، علمی و صنعتی و از سوی دیگر به تضعیف و تحدید امنیت منجر میشود.
خلاصه ماشینی:
بررسي پيامدهاي امنيتي عضويت ايران در معاهدات خلع سلاح و کنترل تسليحات ( مطالعه ي موردي : معاهده ي منع گسترش سلاح هاي هسته اي ) 1 2 سيداصغر جعفري١ - عليرضا قاسمي تاريخ دريافت : ١٣٩٣/٤/١١ تاريخ پذيرش : ١٣٩٣/٦/١٩ چکيده يکي از روش هاي تقويت صلح و امنيت در سطح ملي و بين المللي ، ايجـاد توافقـات خلـع سلاح و کنترل تسليحاتي است .
کنترل تسليحات و خلع سلاح چه از نظـر رونـد و چـه از نظر مفاد و مقررات ، ابزارهاي پر اهميت و تأثير گذار در امنيت کشورها به شمار مـي آينـد؛ زيرا از يک سو موجب رفع ابهامات در رفتارهاي نظامي و سياسـت خـارجي دولـت مـي شوند و ثبات را افزايش مي دهند و از ديگر سو عضويت در اين نوع از معاهدات پيامدهاي امنيتي خاصي را به دنبال دارند، هم چون معاهده ي منع گسترش سلاح هاي هسته اي کـه باعث تحديد حاکميت کشورها مي شود.
با توجه به مسائل بالا، پرسشي که مطرح مي شود اين اسـت کـه عضـويت ايـران در معاهدات خلع سلاح و کنترل تسليحات به خصوص معاهده ي منع گسترش چه پيامدهاي امنيتي ويژه اي را به دنبال دارد؟ فرضيه اين است که ايجاد معاهدات خلع سـلاح و کنتـرل تسليحات در مجامع بين المللي همواره با هدف تأمين امنيت در سـطوح مختلـف جهـاني ، منطقه اي و ملي صورت مي گيرد اما تأمين امنيت با تبعات و محدوديت هايي همراه است .