چکیده:
انقلاب یاسمین تونس در اواخر سال ٢٠١٠ میلادی آغاز شد و منشـا تحـولات عمیقـی در سال های ٢٠١١ و ٢٠١٢ گردید که اولین نتیجۀ آن سقوط دیکتاتورها در تـونس ، مصر، لیبی و یمن بود. اعتراضات مردمی پس از سقوط دیکتاتورها به پایـان نرسـید و با طرح خواست های جدید همچنان ادامه یافت . نوشتار پیش رو، در پی پاسـخ بـه ایـن پرسـش اسـت کـه علـل و زمینـه هـای مشـترک شکل گیری خیزش های اخیر جهان عرب (٢٠١١ ـ٢٠١٢) چیسـت ؟ فرضـیه ای کـه در پاسخ به این پرسش مطرح شده ایـن اسـت کـه اعتراضـات و تحـولات کنـونی جهـان عرب ، به عوامل مشترکی چون فضای بستۀ سیاسی و اقتدارگرایی نظـام هـای سیاسـی؛ وابستگی این حکومت ها به قدرت های فرامنطقه ای؛ معضلات و چـالش هـای اقتصـادی همچون فقر، بیکاری و تورم برآمـده از ناکارآمـدی ایـن حکومـت هـا؛ اسـلام سـتیزی حکومت های عربی و روند سازش این حکومت ها با رژیم صهیونیستی بستگی دارد.
خلاصه ماشینی:
نوشتار پیش رو، در پی پاسـخ بـه ایـن پرسـش اسـت کـه علـل و زمینـه هـای مشـترک شکل گیری خیزش های اخیر جهان عرب (٢٠١١ ـ٢٠١٢) چیسـت ؟ فرضـیه ای کـه در پاسخ به این پرسش مطرح شده ایـن اسـت کـه اعتراضـات و تحـولات کنـونی جهـان عرب ، به عوامل مشترکی چون فضای بستۀ سیاسی و اقتدارگرایی نظـام هـای سیاسـی؛ وابستگی این حکومت ها به قدرت های فرامنطقه ای؛ معضلات و چـالش هـای اقتصـادی همچون فقر، بیکاری و تورم برآمـده از ناکارآمـدی ایـن حکومـت هـا؛ اسـلام سـتیزی حکومت های عربی و روند سازش این حکومت ها با رژیم صهیونیستی بستگی دارد.
نتیجه : نتیجۀ پژوهش حاضر، حاکی از آن است که در بررسی علل و زمینه هـای شـکل گیـری خیزش های جهان عرب در سال های ٢٠١١ ـ ٢٠١٢، نباید تنها به یک عامل اکتفا کرد، بلکه ریشه های اعتراضات و تحولات کنونی جهان عرب به عوامل مشترکی چون فضای بستۀ سیاسی و اقتدارگرایی نظام های سیاسی، وابستگی این حکومت هـا بـه قـدرت هـای فرامنطقه ای، معضلات و چالش های اقتصادی برآمده از ناکارآمـدی ایـن حکومـت هـا، اسلام ستیزی حکومت های عربی و روند سازش این حکومـت هـا بـا رژیـم صهیونیسـتی بستگی دارد.
با توجه به اینکه کشور بحرین و یمن جمعیت زیادی از شیعیان را در خود جای داده اند، تبعیض علیه شیعیان یکی از عوامل مهم خیزش های مردمی در این دو کشور است ، اما این نوع تبعیض در تونس ، مصـر و لیبـی کـم رنـگ تـر بـوده اسـت .