خلاصه ماشینی:
"دکتر غلامعباس توسلی نظری به جامعه باز و دشمنانش جامعهء باز و دشمنانش،اثر،ک،رپوپر،ترجمهء علی اصغر مهاجرانی،تهران،شرکت سهامی انتشار،چاپ اول پائیز 1364 از کارل ریموند پوپر فیلسوف علم و صاحب نظر بنام معاصر،تاکنون چندین کتاب به فارسی برگردانده شده که مهمترین آن فقر تاریخیگری،حدسها و ابطالها(ترجمهء احمد آرام)است که مورد استقبال قرار گرفته است لیکن هیچیک از آنها به اندازهء ترجمه کتاب seimenestidnayteicosnepoehT (جامعهء باز و دشمنانش)،این همه بیتابی و بر آشفتگی عدهای را باعث نشده است،بطوری که به نظر میرسد بعد از چهل سال که از چاپ نخست کتاب مذکور میگذرد،لازم میشود باب تازهای برای بحث و جدل و نقد و نظر دربارهء کتاب او گشوده شود و لا اقل ریشهء این خصومتها بیشتر شکافته گردد و انگیزههای شخصی،صنفی و عقیدتی که موجب این واکنشها شده است حتی المقدور روشن گردد.
(مکگی-پوپر-صفحه 115) معلوم است که او در فلسفهء سیاسی و در اندیشهء بزرگان این رشته همانند منطق علم هیچ چیز را مطلق نانگاشته است و به طریق اولی نپذیرفته که فی المثل مانند هگل فلسفه را«عقل جهان»بنامد یا بگوید که: «فلسفه نه تنها فی نفسه حقیقت است،بلکه حقیقتی است که در مسائل جهانی نیز تجسم یافته است»از اینرو به خود حق میدهد که آرا و نظریات فلاسفه را مورد ارز یابی و نقد قرار دهد و در این میان دیدگاه سیاسی و اجتماعی آنان برایش از اهمیت خاصی برخوردار است این است که ادعا نامهء خود را نخست در برابر فیلسوف بزرگ یونان،افلاطون مطرح میکند: «افلاطون و سقراط هر دو عقلگرا بودند اما علقگرایی افلاطون با عقلگرایی سقراط بکلی تفاوت داشت."