چکیده:
قرآن کریم برای بیان قدرت خداوند به آفرینش جهان مادی و برخی ویژگیهای آن اشاره میکند. این کتاب آسمانی در آیه30 سوره انبیاء به مرحلهای از آفرینش اشاره دارد که آسمانها و زمین بسته بودند و خداوند آنها را باز کرده و طبق آیه 47 سوره ذاریات، آسمان و زمین هنوز در حال گسترش است و بنابر آیه 67 سوره زمر در پایان جهان، آسمانها درهم پیچیده شده و به حالت اولیه آفرینش برمیگردند. کیهانشناسان با بهرهگیری از ابزارها و شیوههای تجربی، مدلهای گوناگونی را برای جهان مادی ارائه دادهاند. بنابر برخی مدلها [همچون جهان ایستاتیک] جهان مادی، شکلی ثابت دارد و نمای کلی آن تغییر نمیکند. در مقابل، مدل مهبانگ که از آن با عنوان مدل استاندارد نیز یاد میشود، ادعا میکند که جهان مادی از باز شدن انفجار گونه ماده ـ فضا ـ زمان از نقطهای اولیه به وجود آمده است و انبساط آن هنوز ادامه دارد. برخی از یافتهها و شواهد کیهان شناسی و فیزیکی ادامه یافتن این گسترش را برای همیشه نشان میدهند، در حالی که دستهای دیگر از شواهد، پایان یافتن و آغاز روند معکوس را بیان میکنند. یافتههای دانش کیهانشناسی میتواند تفسیری بر این موضوع قرآنی باشد و پذیرش شگفتی و حتی اعجاز علمی این آیات را موجه سازد.
To depict the overwhelming and unique power of Allah، the glorious Quran refers to the creation and some characteristics of the physical world. This heavenly book explicitly refers to part of creation in the 30th verse of al-Anbiya Chapter where the heavens and earth were interwoven and God has unravelled them، and according to the 47th verse of al-Zariyat chapter the heavens and earth are still expanding. The Quran in the 67th verse of Chapter al-Zumar says: yet the entire earth will be in His fist on the Day of Resurrection، and the heavens، scrolled، in His right hand. The cosmologists while making use of the experimental means and methods have presented different models for the physical world. Based on some cosmological models -like that of Steady State Universe- the world enjoys a stationary form and has never faced changes. Contrary to that، the big bang model of the universe which is also called a standard model of cosmology، claims that the physical world has begun from a violent explosion of an infinitely tiny and infinitely dense point، from where it has been expanding ever since. Part of the physical and cosmological findings and evidence approve of the continuous expansion whereas some other evidence demonstrate contraction and a reversing process. The new findings of cosmological science can better interpret the related topics of the Quran and thus justifies the marvel and even the scientific miracle of these verses.
خلاصه ماشینی:
اين کتاب آسماني در آيه30 سوره انبياء به مرحلهاي از آفرينش اشاره دارد که آسمانها و زمين بسته بودند و خداوند آنها را باز کرده و طبق آیه 47 سوره ذاريات، آسمان و زمین هنوز در حال گسترش است و بنابر آیه 67 سوره زمر در پایان جهان، آسمانها درهم پیچیده شده و به حالت اولیه آفرینش برمیگردند.
به عقيده برخي مفسران و نويسندگان (مکارم شيرازي، تفسير نمونه، 1371: 22/ 375؛ معرفت، التمهيد في علوم القرآن، 1417: 6/ 114؛ صادقي، ستارگان از ديدگاه قرآن، 1380: 229؛ سليمان السعدي، اسرار الکون في القرآن، 1417: 140) مراد از اين آيه شريفه درست همان چيزي است كه امروزه كيهانشناسان به آن رسيدهاند كه تمام كرات آسماني و كهكشانها در آغاز در مركز واحدي با وزن فوق العاده سنگين جمع بوده و سپس انفجار عظيم و بينهايت وحشتناكي در آن رخ داده است و به دنبال آن، اجزاي جهان متلاشي شده و به صورت كرات درآمده و به سرعت در حال عقب نشيني و توسعه است.
نمونه (مکارم شيرازي، تفسير نمونه، 1371: 22/ 375) و التمهيد (معرفت، التمهيد في علوم القرآن، 1417: 6/ 114) و برخي ديگر از معاصران (صادقي، ستارگان از ديدگاه قرآن، 1380: 229؛ السعدي، اسرار الکون في القرآن، 1417: 140) نيز اگرچه به اعجاز نجومي بودن اين آيه تصريح نکردهاند، با بيان اين نکته که گسترش آسمان که آيه به آن اشاره دارد، تازه کشف شده و مورد تأييد کيهانشناسان است، اعجاز علمي بودن آن را پذيرفتهاند.