چکیده:
شتر تنها حیوانی است که قرآن کریم با لحن توبیخآمیزی، بشر را به مطالعه و تفکر در خلقتش ترغیب میکند و او را به ویژگیها و شگفتیهایی که در آفرینش این حیوان وجود دارد سوق میدهد.
این نوشتار ابتدا گزارشی از ویژگیهای شگفت آور شتر ارائه میدهد و سپس آیاتی از قرآن کریم را که به این حیوان اشاره دارد، بررسی مینماید. سپس تکتک اعضای شتر و قابلیتهای هر یک را با توجه به آخرین کشفیات دانشمندان مورد بررسی قرار میدهد تا زمینهای باشد برای پی بردن به عظمت خالق و اعجاز علمی قرآن در سایه آیة شریفه Pافلا ینظرون الی الابل کیف خلقتO (غاشیه/ 17).
در این نوشتار، ویژگیهای منحصر به فرد این شاهکار آفرینش از قبیل تحمل تشنگی، رام بودن، قدرت بلند شدن همراه بار، و ... و همچنین فواید و منافع این حیوان مطرح شده است.
Camel is the only animal the Quran has alarmingly invited the human to contemplate upon its creation and figure out its wonderful characteristics. The paper begins with a brief report on the amazing features of camel and then studies the Quranic verses that have a say about camel. Moreover، the author، considering the latest scientific discoveries، explores every organ of the camel with scrutiny so as to pave the way for realizing the majesty of God، (the creator) and the scientific miracle of the Quran. For The Quran has already stated that “Do they not observe the camel، [to see] how she has been created?” (Chapter al-Ghashiyah/17). The paper has particularly pointed at the exclusive and defining features of camel including her endurance of thirst، equability، being able to stand up with heavy loads، and etc. proving it to a real masterpiece of the creation.
خلاصه ماشینی:
از سوی دیگر نام 26 حیوان در قرآن کریم برده شده است، اما تنها حیوانی که قرآن کریم، بشر را به تفکر در خلقتش فرا میخواند و تعمق در آفرینشش او را در کنار آفرینش آسمان و زمین و کوهها موجب تذکر و توجه به مبدأ و معاد برمیشمارد و بلکه بر همة آنها مقدم میدارد، شتر است: (أَفَلا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ( (غاشیه/ 17)؛ «و آيا به شتر نظر نمىكنند كه چگونه آفريده شده؟!».
همچنین شتر ماده محبت مثال زدنی به فرزند خود دارد و اگر به هر دلیل بچة شیرخوار خود را از دست بدهد، مدتها (گاهی تا چهل روز) در آن حوالی که او را شیر داده و بویش را حس میکند، میگردد و او را میجوید و با صدای بلند و جانسوزی ناله کرده، اشک میریزد و بارها دیده شده که با عزاداری خود، اشک انسانها را نیز درمیآورد (جهت مطالعه بیشتر در مورد خصوصیات شتر مراجعه کنید به: دمیری، حیات الحیوان، بیتا: 1/ 22، رستمی، سیمای طبیعت در قرآن، 339).
شاید بتوان گفت این آیه نیز قصد دارد بشر را به مطالعه شگفتیهای خلقت دعوت کند و در این میان به عنوان نمونه نام یک حیوان را که بیشترین شگفتی را در میان حیوانات دارد، ذکر کرده، اما غرض قرآن منحصر به شتر نبوده است (جهت مطالعه بیشتر در مورد این قاعده و نمونههای آن مراجعه کنید به: رضایی اصفهانی، منطق تفسیر قرآن، 1386: 1/ 224 به بعد).