چکیده:
یکی از مهم ترین تهدیدهای امنیت ملی در کشور، رویکرد خاصی از فرقه گرایی مذهبی مبتنی بر برجستگی هویت مذهبی و سیاسی شدن اقلیت مذهبی در جامعه است که عنوان «اقلیت گرایی مذهبی » معرّف آن است . این جریان با کارویژه و عقبه ایدئولوژیکی خاص خود به واسطه به چالش کشیدن هویت ملی ، قطبی شدن جامعه را در پی دارد و در نهایت ، انسجام ملی را مخدوش می کند. پژوهش حاضر برای رصد و تقریر تحلیلی و نظام مند این مسئله ، نخست امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را در چارچوب الگوی جامع امنیت نرم افزاری و سخت افزاری مورد کاوش و مطالعه تحلیلی قرار داده ؛ پس از آن با رویکردی توصیفیـ تحلیلی به بیان آثار و پیامدهای ناشی از فعالیت بخش افراط گرای مکتب دیوبندی به عنوان یکی از جریان های سلفی فعال در کشور بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران پرداخته است .
خلاصه ماشینی:
تأثیر اقلیت گرایی مذهبی بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران (با تأکید بر نقش سلفیت ) محمد جهانی ١ تاریخ دریافت :٩٢/٢/٢٥ تاریخ پذیرش نهایی :٩٢/٥/٢١ فصلنامه آفاق امنیت / سال ششم / شماره بیستم - پاییز ١٣٩٢ چکیده یکی از مهم ترین تهدیدهای امنیت ملی در کشور، رویکرد خاصی از فرقه گرایی مذهبی مبتنی بر برجستگی هویت مذهبی و سیاسی شدن اقلیت مذهبی در جامعه است که عنوان «اقلیت گرایی مذهبی » معرف آن است .
پژوهش حاضر برای رصد و تقریر تحلیلی و نظام مند این مسئله ، نخست امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را در چارچوب الگوی جامع امنیت نرم افزاری و سخت افزاری مورد کاوش و مطالعۀ تحلیلی قرار داده ؛ پس از آن با رویکردی توصیفیـ تحلیلی به بیان آثار و پیامدهای ناشی از فعالیت بخش افراط گرای مکتب دیوبندی به عنوان یکی از جریان های سلفی فعال در کشور بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران پرداخته است .
الف ) اقلیت گرایی مذهبی و بعد نرم افزاری امنیت ملی جمهوری اسلامی اگرچه مبادی اندیشه ای توجه به بعد «نرم »١ پدیده های سیاسی و اجتماعی دارای ریشه های تاریخی طولانی است (افتخاری ، ١٣٨٧: ٢٢)، اما به طور مشخص ، جمع بندی و نظریه پردازی جوزف نای ٢ که با طرح مفهوم «قدرت نرم »٣ صورت گرفت ، آغازگر تلاشی تازه در این حوزه ارزیابی می شود که همچنان ادامه یافته است .