خلاصه ماشینی:
"به عبارت دیگر، کشاکش نخبگان جهان سومی در جهت دستیابی به قدرت در حیطهی مرزهای ملی و تحقق توسعه و ترقی از طریق سیاستگذاری و برنامهریزی، بخش بزرگی از تاریخ فرهنگی این جوامع از جمله تاریخ حجاب و عفاف را تشکیل میدهد.
از جمله نتایج این دوره که در سالهای بعد به بار نشست، گسترش کمی و کیفی دانشآموختگان دانشگاهی بر اثر اعتماد مردم به رهبران انقلاب در دهههای گذشته بود که منجر به گسترش نگاه توسعهگرایانه و جایگزینی اعتماد مردم به صحت ایدئولوژی شبه علمی توسعهگرا به جای رویکرد دینی در همهی امور از جمله حجاب و عفاف گردید.
به عبارت دیگر، برخورد با رویهی سطحی تهاجم فرهنگی، آنهم از طریق نهادهای غیرفرهنگی و عمدتا انتظامی قضایی نه تنها به نتایج قابل توجهی دست نیافته بلکه در برخی مواقع باعث وخامت اوضاع نیز شده است8.
3- اقدامات فرهنگی دولت نهم در سازمان ملی جوانان و وزارت ارشاد، نه تنها ثمری نداشته است، بلکه با محدود کردن حجاب و عفاف به برنامههای نمایشی و بالاخص «برگزاری نمایشگاه مد و پوشش اسلامی» عملا نوعی اتلاف منابع است.
com/action=article&cat=92&id=80&artlang=fa 4- نگاه کنید به: قرائت انتقادی نظام آموزشی با رویکرد جنسیتی، بیانیه تحلیلی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان به مناسبت روز زن، تیرماه 1387، قابل دسترسی در سایت دفتر مذکور به آدرس: http://www.
com/action=article&cat=92&id=80&artlang=fa 5- نگرش منفی مؤمنان نسبت به دانشگاه آزاد به عنوان یکی از نمادهای مدرنیزاسیون، در دهه 70 مربوط به حضور دانشجویان متمول و عمدتا ثروتمند تهرانی در شهرهای دیگر و دور شدن دختران و پسران مجرد از خانواده و کاهش نظارت خانواده بر ایشان و وقوع حوادث نابهنجار در شهرهای مذهبی و غالبا کمجمعیت نظیر قم و کاشان بود."