چکیده:
نرخ تورم یکی از مهمترین متغیرهای اقتصاد کلان است که علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن بخشهای مختلف اقتصاد، رشد ناهنجاریهای اجتماعی و تخریب سرمایه اجتماعی را نیز به دنبال دارد. با توجه به اینکه سرمایه اجتماعی -به معنای مجموعهای از شبکهها، هنجارها و ارزشها و درکی که موجب تسهیل همکاری درونگروهی و برونگروهی در جامعه میشود- شرط لازم برای توسعه اقتصادی جوامع محسوب میشود، از این رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تورم بر سرمایه اجتماعی در اقتصاد ایران طی دوره 1345 تا 1385 است. برای این منظور، در گام اول رابطه نرخ تورم و سرمایه اجتماعی با استفاده از الگوریتم تطبیق لاونبرگ- مارکوردت بررسی میشود. سپس در گام دوم، اثر تورم بر سرمایه اجتماعی با حضور متغیرهای سیاستی (سیاستهای پولی و مالی) با استفاده از روش خودرگرسیون برداری برآورد میشود. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از تاثیر منفی و معنیدار تورم بر سرمایه اجتماعی طی دوره مورد بررسی است. همچنین، اثر منفی ناشی از شوک تورمیتا 23دوره بعد در سرمایه اجتماعی باقی میماند که با توجه به اینکه بازسازی سرمایه اجتماعی پس از تخریب آن بسیار مشکل خواهد بود، ضرورت برنامهریزی جهت کاهش نرخ تورم در اقتصاد ایران را بیش از پیش نمایان میکند.
Inflation is a most important variable in macroeconomic، which lead to social abnormalities and reduction of social capital، apart from affecting different economic sectors. As social capital is a necessary condition of economic development، the purpose of this paper is to investigate the effect of inflation on social capital in Iran during 1345 to 1385. To do so، in first step، the effect of inflation on social capital has estimated through Levenberg – Marquardt fitting algorithm. Then in second step، the effect of inflation on social capital along with policy variables (fiscal and monetary policies) has been estimated using vector autoregressive model. The results indicates that inflation have negative and significant effect on Iran’s Social capital during the considered period.
خلاصه ماشینی:
"در این پژوهش، افزایش تورم در اقتصاد ایران به عنوان یکی از دلایل کاهش سرمایه اجتماعی طی چند دهه اخیر مطرح شده و با استفاده از الگوریتم تطبیق لاونبرگ-مارکوردت 1 (LM) و روش خودرگرسیون برداری 2 (VAR) فرضیه گفتهشده آزمون میشود.
وی در این مدل نشان میدهد سیاستهای اقتصادی (پولی و مالی) با تحت تاثیر قرار دادن نرخ تورم در جامعه میتواند به تغییر در میزان وقوع جرائم و انحرافات اجتماعی منجر شود.
از طرف دیگر نتایج مقداری حاصل از تخمین(جدول3) نیز حاکی از رابطه معکوس میان متغیر توضیحی (نرخ تورم) و متغیر وابسته (سرمایه اجتماعی) در دوره مورد بررسی (1385-1345) است.
منبع: محاسبات پژوهش جدول (6) نتایج حاصل از برآورد مدل VAR برای سه متغیر سرمایه اجتماعی(SC)، نرخ تورم(INF) و مخارج نهایی بخش عمومی(G) را نشان میدهد.
بدین ترتیب، بر مبنای یافتههای این پژوهش افزایش نرخ تورم منجر به کاهش سرمایه اجتماعی طی دوره 1345 تا 1385 در اقتصاد ایران شده است.
علت این امر را میتوان این گونه توضیح داد که در سال 1374 نرخ تورم ایران تا مرز 50 درصد افزایش یافته بود و شدت اثر این افزایش ناگهانی و بیاعتمادی عموم جامعه به توانمندی دولت به حدی بوده که هر چند دولت با اعمال برخی سیاستها تورم را طی دورههای بعدی کنترل کرد اما با توجه به آنچه پیشتر به آن اشاره شد بازسازی اعتماد عمومی به دولت زمان بیشتری را برای تعدیل نیاز داشته است."