چکیده:
شاعران همواره به شیوههای گوناگون در شعر خود دست به خلق تصاویر زیبای شعری زدهاند یا اینکه با روشهای مختلف مضمونهای گوناگون آفریدهاند. یکی از روشهای خلق تصاویر شعری و مضمونسازی، بهرهگیری از اعلام جغرافیایی است. هوشنگ ابتهاج(سایه) یکی از شاعرانی است که در غزلیات خود از این شیوهها بهره برده است. در این مقاله تلاش شده است که با ارائهی تعریفی مشخص از مضمون و تصویر، اعلام جغرافیایی موجود در شعر سایه معرفی و بسامد هر کدام از این اعلام ارائه گردد. این پژوهش به صورت تحلیلی – توصیفی و با ارائهی جدول و آمار انجام گرفته است و نتایج حاصل بدین شرح است که سایه در غزلیات خود از مجموع ابیات که 1083 بیت میباشد 91 مرتبه مضمونسازی کرده است که شامل 79 مورد علم عام و 12 مورد علم خاص است. در ساخت تصاویر شعری با اعلام جغرافیایی نیز سایه 137 مرتبه تصویرسازی کرده است و در آن از همهی شگردهای بیانی بهره برده است که تشبیه و استعاره بیش از همه کاربرد داشتهاند. سایه در شعر خود بیشتر از اعلامی بهره گرفته است که در زادگاه و محیط زندگی وی بیشتر یافت میشوند.
Poets always create beautiful poetic images in different ways or create various themes by different methods. One of the ways for creating poetic images and themes is to benefit from geographic signs. This study، by providing a certain definition of image and theme، aims to identify the geographic signs in Sayeh’s poetry and to show the frequency of these signs. This study analyzes - descriptive presentation and statistical tables have been performed The findings show that Sayeh in his sonnets out of 1083 verses has created themes 91 times which include 79 cases of general names and 12 cases of proper names. In creating poetic images، Sayeh has visualized 137times by geographic signs throughout which he has taken advantage of all expressive techniques among which simile and metaphor have been used most frequently. Sayeh in his poetry has benefited much from those signs which were found at his home and living environment.