عاطفه، حزن و عشق در شعر علی بن مهزیار ادب و هنر

"دورنمایی از ادب شیعه تا پیش از روزگار علی بن‌ مهزیار اهوازی‌ «مضامین مهم ادب شیعی در ادب عربی در عصر اموی و عباسی،پاسخ گویی به افتراهای‌ مخالفان و شرح مظالم حکام جور و ذکر مصائب و مراثی اهل بیت علیهم السلام و دفاع از حقوق‌ ایشان و تفصیل حوادثی چون فاجعهء طف و حبس‌ و شهادت ائمه علیهم السلام و کشتار انقلابیون بنی‌ هاشم چون محمد بن عبد الله محض و زید بن علی‌ بن الحسین و یحیی بن زید و نیز شرح معجزات و مناقب امام علی علیه السلام و اثبات افضلیت و خلافت و ولایت او و ذکر احادیثی در فضائل ائمهء اطهار علیهم السلام و بر شمردن مطاعن غاصبان‌ حق ایشان و تخطئه آراء و فتاوی بعضی فقهای اهل‌ سنت است و در همهء آنها روح انقلاب و دعوت به‌ قیام مسلحانه و حالت تعرض و حماسه به چشم‌ می‌خورد. عاطفهء دوم،زاییدهء مصائب بس بزرگ و غم و اندوههایی است که بعد از وفات پیامبر اکرم‌ -صلی الله علیه و آله و السلم-بر اهل بیت علیهم‌ السلام و شیعیان ایشان وارد گشت. (14)شاعران شیعه در عصر علی بن‌ مهزیار اهوازی،در اغراض شعری گوناگونی به‌ سرایش اشعار پرداختند،به عنوان نمونه،در خصوص خلافت و دفاع از امامت،دیک الجن‌ شاعر بزرگ شیعه،چنین می‌سراید: طلب النبی صحیفة لهم‌ یملی لیأمنهم من الغدر فأبوا علیه و قال قائلهم‌ قوموا بنا قد فاه بالهجر و مضوا الی عقد الخلاف و ما حضروه الا داخل القبر جعلوک رابعهم أبا حسن‌ ظلموا رب الشفع و الوتر (15) (پیامبر اکرم(ص)از آنان برگه‌ای طلبید تا برایشان‌ چیزی بنگارد تا از مکر و نیرنگ دشمنان در امان‌ باشند و راه سعادت پویند."