چکیده:
جستار پیش رو، ارتباط اندیشه سعادت با سبک زندگی مطلوب را بر اساس مبانی علامه طباطبایی مورد واکاوی قرار می دهد. بر اساس دیدگاه تفسیری - کلامی علامه، سعادت، خیر وجودی است که مقدمه کمال موجود است و در انسان که مرکب از روح و بدن است، خیری است که مقتضای قوای روحی و بدنی اوست. این سعادت، مراتب، درجات و تقسیماتی چون دنیوی و اخروی دارد و انسان در گزینش و اکتساب راه سعادت مخیر است. ایشان حقیقت سعادت را در گذراندن مراحل توحید، عبودیت و اتصال به ذات یگانه سبحان می داند. حال فردی که به این اندیشه معتقد است و حقیقت سعادت را در لقاءالله میداند، در پی دستیابی و رسیدن به این حقیقت، راهی را می جوید که هرچه بهتر و آسان تر او را به سرمنزل مقصود برساند. بهترین طریق ارائه شده با نظر به جامعیت و ظرفیتهای ویژه آیین اسلام و به ویژه مذهب تشیع، تربیت افراد به شیوه مهرورزی و محبت است که حقیقت این حب در محبت حق تعالی و در رتبه بعد، محبت به راهنمایان مسیر تکامل و سعادت است و دراین میان، محبت و معرفت به امام عصر? مصداق کنونی هدایتگران الهی است که با ایجاد سبک زندگی منتظرانه و تاثیر تکاملی خویش در ابعاد گوناگونی همچون بعد فکری، بعد روحی - روانی، بعد اخلاقی و بعد عملی، سبب تعالی فرد شود و او را به سعادت دنیوی و اخروی می رساند.
This article، studies the relationship between the notion of al-Sa'adah (happiness) and Ideal lifestyle according to the principle of Allameh Tabatabaei. According to Allameh's viewpoints on theology and interpretation، Sa'adah (happiness) is the existential good that is a prelude for perfection of the being; in human being that is a combination of soul and body، it is a good that is corresponding to his mental and bodily powers. This Sa'adah has stages، levels، and categories such as worldly and otherworldly; human being can choose and acquire the path of Sa'adah (happiness). He holds that the truth of Sa'adah is laid down on passing the stages of Tawhid (monotheism)، 'Ubudiyyah (obedience)، and connecting to the substance of God. Therefore، the one who believes in this notion and holds that the truth of Sa'adah is in liqa 'Allah (meeting with God)، is to find a path that leads him to the the desired stage، to acquire and reach this truth. Considering the comprehensiveness and special capacities of Islam particularly Shi'a، educating people through affection and love would be the best presented path، in which the truth of such affection is in the God's affection and in the second level the affection of the leaders of the perfection and Sa'adah path. Meanwhile، affection and knowing Imam Mahdi (PBUH) is one of the present instances of divine leaders that leads people to the excellence of human and reach them to worldly and otherworldly Sa'adah through creating an awaiting lifestyle and his perfection influence on different aspects such as intellectual aspect، spiritual-psychological aspect، ethical aspect، and practical aspect.
خلاصه ماشینی:
"حال با توجه به معنایی که از سعادت دریافتیم، اقسامی که در نظرگاه اسلام برای آن مطرح است و اختیاری بودن مسئلۀ سعادت و تأثیر تلاش در اکتساب آن، یکی از پرسشهای مهمی که پیش روی انسان قرار میگیرد، این است که برای وصول و نیل به زندگانی پاک و حیاتی عقلانی و ایمانی که از سلطۀ هوا و هوس حیوانی و ظلمانی بهدور باشد و درنتیجه سعادت اخروی، چه طریقی باید طی شود تا رسیدن به سرمنزل مقصود بر انسان هموار و محقق شود؟ به بیانی دیگر، بنا بر آموزههای دین مبین اسلام، گام نهادن و بقا در مسیر صراط مستقیم، مستلزم چگونه زیستنی است تا حقیقت سعادت برای انسان به منصۀ ظهور و تحقق بپیوندد؟ مطالب ذیل، پاسخی است به این مسئله که این پژوهش به واکاوی آن پرداخته است: ارتباط محبت خداوند و اهلبیتعلیهمالسلام با اندیشۀ سعادت با غور و تفحص در معارف حق دین اسلام و مکتب تشیع میتوان پی برد که این مکتب با معارف انسانساز الهی خود و آرمانهای والا و مطلوبی که به شیفتگان خویش معرفی میکند، افقهای گستردهای فراروی زندگی انسان قرار داده و راه رسیدن به قلههای سعادت و کمال را بسی هموار کرده است.
بعد عملی: اعتقاد به ظهور منجی و انتظار فرارسیدن این وعدۀ الهی، در فرد، روحیۀ عدالتخواهی و اعتدالگرایی در همۀ شئونات فردی و اجتماعی را پدید میآورد و با وجود ایمان به چنین حقیقتی، دیگر تصور مغلوبیت و خسارت برای یک فرد مسلمان محال است (همو، [بیتا] «ج»، ص92)؛ زیرا شیعۀ منتظر با نظر به آرمانهای قیام آن حضرت، از هرگونه کدورت، ستم و بیعدالتی در وجود خود و جامعه بیزار است و در راستای ایجاد سبک زندگی منتظرانه و مهدوی، به اصلاح امور فردی و اجتماعی میپردازد تا هرچه بیشتر زمینۀ ظهور موعود الهی را فراهم آورد و جهانیان از برکات حضور و ظهور حضرتش بهرهمند شوند و به سعادت دنیوی و رستگاری اخروی دست یابند."