چکیده:
در این سخنرانی، رابطه دین و مدرنیته به صورت تحلیلی بررسی شده و اسلام نیز همچون مسیحیت، محکوم به تسلیم در برابر مواجهه با مدرنیته تلقی و معرفی شده است.
خلاصه ماشینی:
"باری، بر صاحب قلم کمابیش در حد طاقت بشری آشکار است که تجربه اسلام در دوران مدرن، چندان متفاوت با تجربه مسیحیت و یهودیت نخواهد بود، یعنی برخلاف پند او و کوشش سنت گرایان که رجعتی خام و ناممکن به گذشته را خواستارند و البته آنرا در جامعهای از الفاظ پیچیده میپوشانند و سرحلقه آنان که روزگاری از دفتر فرح پهلوی با تلسکوپ اشراق به دنبال امر قدسی در آسمان حکمت خالده میگشت، اینک پرمدعاتر از همیشه به مدد مداحان و شاگردان دیرین خود به میدان آوازه جویی پانهاده است؛ آری برخلاف پندار این سنت گرایان، اگر اسلام سنتی توازن معرفت و هویت را سامانی خردپسند ندهد، گرفتار سنت پرستان و هویت گرایان بیمعرفت و بیحقیقتی خواهد شد که، دمار از روزگار حقیقت برخواهند آورد.
2. مواجهه اسلام با علم جدید: این که چنین مواجههای تاریخی است و هنوز صورت نگرفته، ادعایی نادرست و بیدلیل است؛ زیرا اسلام در متعالیترین دوره تاریخ، علوم نوینی (1) را تولید کرد که همه علوم جدید از آنها زاده شدهاند و اگر همین علوم در بستر غرب و مسیحیت زاده نمیشد، نهایتا زمانی در حوزه مسلمین به ظهور میرسید، زیرا آثار و مقدمات چنین دست آوردی در تاریخ علوم اسلامی تحقق یافته بود چنانکه امروزه جامعه اسلامی دستاوردهای بزرگی در عرصه علم داشته است.
4. تحریف تاریخ: این که گوینده محترم ادعا کرده است: فضای استبدادی ممالک اسلامی هیچ گاه به مواجهه طبیعی آزاد رقیبان مجال و رخصت نداد، متأسفانه یک حقیقت پوشی از وقایع و رشد بینظیر تاریخ و تمدن اسلامی است، درحالیکه همه تاریخ نویسان و محققان معاصر تاریخ اسلام از مسلمانان گرفته تا مسیحیان و یهودیان، تاریخ اسلام را دورهای آزاد و پر تعامل در عرصه علم و مذهب میدانند."