چکیده:
این پژوهش با هدف تبیین آموزه های دینی والدین در رشد اخلاقی کودکان دبستانی صورت گرفت . روش پژوهش توصیفی ـ مقطعی از نوع همبستگی بود. بر این اساس از میان تمام دانش آموزان دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی ٩٤ ـ ٩٣ نمونه ای به حجم ٦٠ نفر (٣٠ نفر دختر و ٣٠ نفر پسر) با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سنجش دینداری خدایاری فرد، آزمون رشد اخلاقی کلبرگ و پرسشنامه محقق ساخته تربیت دینی استفاده شد. یافته های پژوهش از طریق آزمونهای همبستگی و خی دو (مجذور کا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نشان داد که بین دینداری والدین و رشد اخلاقی کودکان رابطه معناداری وجود دارد ٠/٤٩٧ = r و مراحل رشد اخلاقی کودکان ٧ تا ١٢ سال با الگوی کلبرگ مطابقت دارد به گونه ای که به موازات بالا رفتن سن ، سطح استدلال اخلاقی آنان نیز رشد مییابد و بین تربیت دینی والدین و رشد اخلاقی کودکان دبستانی رابطه معنادار وجود دارد ٢٧/٩ = x٢ . هم چنین یافته ها نشان داد که تفاوت آماری معنادار در نیرومندی همبستگی بین دینداری والدین و رشد اخلاقی دانش آموزان برای دختران و پسران وجود دارد ٠/٠٠١ > p. با توجه به یافته های پژوهش میتوان این گونه نتیجه گرفت که بین دینداری والدین و رشد اخلاقی کودکان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما این رابطه بر اساس متغیر جنسیت متفاوت است و یکی از دلایل عمده اعمال تربیتی متفاوت والدین بر اساس فرهنگ جامعه است .
خلاصه ماشینی:
"با توجه به یافته های پژوهش میتوان این گونه نتیجه گرفت که بین دینداری والدین و رشد اخلاقی کودکان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما این رابطه بر اساس متغیر جنسیت متفاوت است و یکی از دلایل عمده اعمال تربیتی متفاوت والدین بر اساس فرهنگ جامعه است .
روش شناسی جامعه آماری پژوهش تمام دانش آموزان دبستانی شهر تهران و مادران آنها هستند که در سال 1 - Sherkat & Darnell PDF created with pdfFactory Pro trial version www.
جدول ٤: نتایج آزمون خی دو به منظور بررسی رابطه بین مراحل رشد اخلاقی کلبرگ و تربیت دینی آزمون آماری ارزش درجه آزادی سطح معناداری خی دو 37/098 9 0/000 PDF created with pdfFactory Pro trial version www.
این رابطه در سطح ٠٠١>p معنادار است ؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت که تفاوت آماری معنادار در نیرومندی همبستگی بین دینداری والدین و رشد اخلاقی دانش آموزان برای دختران و پسران وجود دارد.
بنابراین با توجه با آنچه گفته شد، میتوان بیان کرد که بین دینداری والدین با رشد اخلاقی دانش آموزان دختر و پسر رابطه وجود دارد ولی میزان این رابطه در دو جنس متفاوت است که یکی از دلایل آن را میتوان به اعمال تربیت دینی والدین و نگرشهای متناسب با فرهنگ جامعه بر آنها دانست ؛ لذا پیشنهاد میشود: ١ ـ در مدارس برنامه های منطبق با آموزه های دینی و ارتقای رشد اخلاقی کودکان برای والدین اجرا شود."