چکیده:
یکی از اثرهای دین بر رفتارهای اقتصادی، اثر آن بر مصرف کالاهاست. در پژوهش پیش رو کوشیده شده است تا اثر سرمایه دینی بر اندازه مصرف کالاهای ضروری و تجملی برآورد شود. دادههای مصرف برای پژوهش پیش رو از نتیجههای آمارگیری از درآمد و هزینه خانوار شهری ـ که هر ساله از سوی مرکز آمار ایران گرداوری میشود ـ بهدست آمده است. مدلهای پژوهش با روش داههای تابلویی اقتصادسنجی برای استانهای کشور برای دوره زمانی 1382 ـ 1391 برآورد شده است. نتیجههای بهدست آمده نشاندهنده آن است که سرمایه دینی میتواند بر چگونگی مصرف خانوارها و تخصیص بودجه آنها به کالاهای تجملی و ضروری اثر بگذارد.
One of the religion’s impacts on the economic behavior is its impact on goods consumption. In this research، we have tried to assess the religious capital’s impact on the necessary and luxury goods consumption. Consumption data for the research have been obtained from the results of the surveys made on urban households’ income and spending، collected on a yearly basis by the Iranian Census Bureau. The research models have been assessed by the panel data econometric method for the country’s provinces for the period 1382-1391. The results show that the religious capital can have an effect on households’ consumption of and their budget allocation on luxury and necessary goods.
خلاصه ماشینی:
وجود سرمایه دینی کافی در جامعه باعث میشود با رعایت قواعد شرعی مصرف کالاها و خدمات تجملی ـ بهویژه در طبقههای با درآمد بالا ـ کاهش یابد؛ زیرا این کالاها فراتر از حد کفاف و قناعت است و در برخی موارد نیز این نوع مصارف، در دامنه اسراف یا تبذیر قرار میگیرد.
ب) نتیجههای برآورد مدل لگاریتمی اثر سرمایه دینی بر مصرف کالاها و خدمات غیرخوراکی تجملی درجه یک منفی است؛ اما در سطح پنج درصد معنادار نیست.
از نظر نظری وجود سرمایه دینی کافی در جامعه باعث میشود با رعایت قواعد شرعی مصرف کالاها و خدمات تجملی ـ بهویژه در طبقههای با درآمد بالا ـ کاهش یابد؛ زیرا این کالاها فراتر از حد کفاف و قناعت است و در برخی موارد نیز این نوع مصارف در دامنه اسراف یا تبذیر قرار میگیرد.
از نظر نظری وجود سرمایه دینی کافی در جامعه باعث میشود با رعایت قواعد شرعی مصرف کالاها و خدمات تجملی ـ بهویژه در طبقههای با درآمد بالا ـ کاهش یابد؛ زیرا این کالاها فراتر از حد کفاف و قناعت است و در برخی موارد نیز این نوع مصارف، در دامنه اسراف یا تبذیر قرار میگیرد.
از نظر نظری وجود سرمایه دینی کافی در جامعه باعث میشود با رعایت قواعد شرعی مصرف کالاها و خدمات تجملی ـ بهویژه در طبقههای با درآمد بالا ـ کاهش یابد؛ زیرا این کالاها فراتر از حد کفاف و قناعت است و در برخی موارد نیز این نوع مصارف، در دامنه اسراف یا تبذیر قرار میگیرد.