خلاصه ماشینی:
"به قول خواجه شیراز: تو و طوبی و ما و قامت دوست فکر هر کس به قدر همت اوست همان صفحه،شماره 17 ایمن آن کس بود که وی آگاه نبود از مکر تو به فعل گناه این بیت چنین معنی شده:«فقط کسی ایمن و آسوده است که از مکر تو در برابر عمل(عبادت)یا گناه خود آگاهی ندارد».
البته این نکته در جای خود درست است که مکر خداوند تنها در برابر گناه نیست و سنایی خود در بیت 15 همان صفحه میگوید: ایمن از مکر تو نشاید بود طاعت و معصیت ندارد سود ص 114،شماره 8- بر زبان طرف حرف و ذوقی نه غافل از معنیش که از پی چه» مصرع اول را بدین گونه معنی کردهاند:«زبان تو هیچ بهره و ذوقی از حروف آن نمیبرد».
انوری این تشبیه را در مورد استر که سر در توبره علف دارد به کار برده:(13) بنده را صاحب استری داده است استری ماه نعل و گردون دو خلقت آسیاء کی دارد صفت آسیای او بشنو سنگ زیرین او همیشه روان گو در او آب و باد هیچ مرو ناو او از درون و او معکوس دلو او از برون و او در گو آسیابی چنین و باری نه بیشبانروز آسیابان رو ص 133،شماره 7- ای سیه روی این چه اسپیدی است گفت ای شاه وقت نومیدی است نوشتهاند:«اسپیدی:سپید،سپیدکاری و رو سفیدی» سپیدی در این بیت به معنی بی شرمی و بی حیایی است گفته شده که فارسی به زن بدکاره هم اطلاق میشده:«زبیده رو سپید است»."