چکیده:
در این پژوهش به بررسی تحولی اختلال تضادورزی در گروههای مختلف منزلت اجتماعی پرداخته شده است.به این منظور از مناطق مختلف آموزش و پرورش شهر اصفهان تعداد 16 مدرسه و 24 کلاس در سه مقطع سوم ابتدایی،پنجم ابتدایی و دوم راهنمایی براساس روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند.تعداد کل دانشآموزان 826 نفر بود که پس از اجرای روش جامعهسنجی و تهیه جامعهنگار،288 نفر در چهار گروه(طرد شده،پذیرفته شده،متوسط و به خود رهاشده)قرار گرفتند.میزان تضادورزی با استفاده از بخش A مقیاس بازنگری شده سلامت کودک انتاریو(فرم مطابقت داده شده با DSM-IV )،براساس ارزیابی والدین(مادران)،تعیین شد. تحلیل دادهها معناداری تفاوت بین گروههای طرد شده و سایر گروهها را نشان داد و تضادورزی بیشتر کودکان طرد شده را برجسته کرد.نتیجه اینکه کودکان واجد منزلت اجتماعی منفی در بین همگنان،بالاخص زمانی که طرد شدگی آنان با اختلالهای رفتاری توأم شده باشد،میتوانند به عنوان کودکان در معرض خطر در نظر گرفته شوند و این نکته ضرورت توجه به مسأله پیشگیری را در این گروه از کودکان مطرح میکند.
خلاصه ماشینی:
"نتیجه اینکه کودکان واجد منزلت اجتماعی منفی در بین همگنان،بالاخص زمانی که طرد شدگی آنان با اختلالهای رفتاری توأم شده باشد،میتوانند به عنوان کودکان در معرض خطر در نظر گرفته شوند و این نکته ضرورت توجه به مسأله پیشگیری را در این گروه از کودکان مطرح میکند.
اگرچه این پژوهشها رابطهء منزلت اجتماعی پائین(طردشدگی1)با سازشیافتگیهای بعدی را مورد بررسی قرار دادهاند ولی در پژوهش حاضر سازشیافتگی کنونی کودک براساس منزلت اجتماعی مورد بررسی قرار میگیرد یا به عبارت دیگر به کودکانی پرداخته میشود که بدلیل مشکلات و اختلالهای رفتاری نمیتوانند در گروه پذیرفته شوند.
جدول 1-تحلیل واریانس چند متغیری برای بررسی اثرات جنس،مقطع(سن)و منزلت اجتماعی(گروه)بر اختلال تضادورزی (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 2-مقایسههای چندگانه توکی برای بررسی اثر گروه بر اختلال تضادورزی (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث تحلیل نتایج مبین تفاوت قابل ملاحظه گروه طرد شده با سه گروه دیگر منزلت اجتماعی،به خود رها شده (000/0> P )،متوسط(004/0> P )و پذیرفته شده (000/0> P )و وجود تفاوت معنادار(003/0> P )بین گروه متوسط و پذیرفته شده است.
نتیجه اینکه کودکانی که منزلت اجتماعی منفی در بین همگنان بدست میآورند میتوانند به عنوان کودکان در معرض خطر در نظر گرفته شوند بالاخص زمانی که طردشدگی آنان با اختلالهای رفتاری توأم شده باشد.
در مورد کودکان بته خود رها شده نیز میتوان گفت که اگرچه بسیاری از پژوهشها این گروه را مورد بررسی قرار ندادهاند و محور توجه آنان کودکان طرد شده و مقایسه آنها با گروه پذیرفته شده بوده است،اما پژوهشگرانی که این گروه را مورد بررسی قرار دادهاند آنها را در زیر-گروه منزلت اجتماعی منفی طبقهبندی کردهاند."