چکیده:
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی– مقطعی ،وگذشته نگر است.متغیر های پژوهش شامل گروه های سنی وجنسی،محل خودکشی ،وضعیت اشتغال وتحصیلات،سابقه بیماری،نحوه خودکشی، انگیزه و غیره با استفاده از ابزار پرسشنامه از میان فرمهای ارجاع اجساد به پزشکی قانونی ،پرونده های بیمارستانی وفرم اظهارات اولیای متوفی جمع آوری و با استفاده از ابزار SPSS ویرایش 18مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: از مجموع 1537 جسد معاینه شده در طی سال های 88-89 تعداد 146مورد با تابلوی خودکشی معاینه گردید. که از نظر جنسیت 6/59% آنها را زنان و 9/63% آنها متاهل و 1/85% دارای تحصیلات زیر دیپلم و تا دیپلم میباشند. از نظر وضعیت اشتغال، 1/53% آنان زنان خانه دار و محل وقوع 5/92% از موارد خودکشی در منزل رخ داده است. تعداد 3/14% آنان سابقه بیماری روانی را ذکر میکنند. این بررسی هم چنین نشان میدهد 3/12% آنها با استفاده از روش حلق آویز، 2/58% درصد به وسیله خودسوزی، 7/2% مسمومیت دارویی، 5.5% مسمومیت با سموم علف کش و ارگانو فسفره و9/19% با استفاده از قرص برنج اقدام به خودکشی نمودند. این بررسی هم چنین نشان داد زنان در 2/78% موارد با استفاده از روش خود سوزی، خودکشی نموده در صورتی که مردان در 8/43% موارد از طریق خوردن سموم و دارو، خودکشی نموده اند. از نظر علت و انگیزه اقدام به خودکشی بیشترین آن به تعداد 70 نفر (9/47%) نامعلوم و پس از آن 42 نفر (7/28%) اختلافات خانوادگی،20 نفر (7/13%) بیماری روانی،10نفر (2/8%) اعتیاد و تعداد 4 نفر (8/2%) بیکاری را به عنوان علت خودکشی ذکر کردند. آزمون آماری از نظر جنسیت و انگیزه خود کشی معنی دار است (018/0 =p ). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد خودکشی تحت تاثیر فاکتورهای متعددی مانند؛ سن، جنس، میزان تحصیلات و حتی عوامل جغرافیایی و اجتماعی قراردارد. هم چنین خودسوزی در بین زنان جوان و متاهل شیوع قابل ملاحظه ای دارد. لذا انجام مطالعات اجتماعی در مناطق با شیوع بیشتر در زمینه علل خودکشی و روشهای مورد استفاده (خصوصا خودسوزی) و هم چنین ایجاد سیستم ثبت کشوری رفتارهای خودکشی برای تدوین برنامه ملی پیشگیری از آن ضروری به نظر میرسد.