چکیده:
پژوهش حاضر در راستای بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری دانشجویان دختر مستقر در خوابگاه های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، انجام شده است. روش پژوهش، شبه آزمایشی (نیمه تجربی) بوده است. تعداد60 نفر از دانشجویان با بیش از یک سال اقامت در خوابگاه از دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد و در گروه سنی 25-20 سال به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. ابزار اندازه گیری«پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا»و پرسشنامه جمعیت شناختی بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های؛ تحلیل کوواریانس، تحلیل واریانس دو عاملی و آزمونT مستقل بوده است. نتایج نشان داد؛ آموزش مهارت های اجتماعی باعث افزایش میزان سازگاری فردی آزمودنی ها شده است. مداخله باعث افزایش دو خرده مقیاس اتکا به نفس و آزادی فردی شد. در مقیاس سازگاری فردی تاثیر مداخله پس از دو ماه در آزمودنی های گروه آزمایش کاهش و تداوم نداشته است. کسب مهارت های ضروری زندگی و توانایی دختران دانشجو در روابط بین فردی و تعامل اجتماعی می تواند در سازگاری و شکوفایی آنان، نقش داشته باشد.
Aim: This Study Was Considered The Effectiveness Of Social Skill Training On Individual Adjustment Among The College Girl Student Who Settled In Dormitories Of Medical Sciences Of Mazandaran University .Social Skills Are As The Observation، Training And Experiencing.
Method: Sixty College Girl Student Were Selected By Random Sampling. Thirty Of Them Were Placed In Control Group ، And The Rest Were Placed In Experimental Group. The Experimental Group Was Taken Twenty One Hours Intervention (Social Skill). It Was Used Of California Personality Test(CPT) As Pre Test Post Test. Two Month Later، The Experience Group Filled Up The CPT To Find Out Exact The Effect، And Endurable Of Mental Intervention.
Result: Findings Showed، The Intervention (Social Skill Training) Was The Caused To Enhance The Individual Adjustment Scale، And Its Sub-Scales. The Fallow Up Showed The Individual Adjustment Scale And Sub-Scale Had Not Been Endured After Two Months.