خلاصه ماشینی:
"(4) این فراز گهربار چند نکته اساسی دارد که قابل تأمل است،زیرا در مییابیم تلاشها و مجاهدتهای امام(ع)برای رقابت در کسب قدرت و ثروت نبوده،بلکه هدف او باز گرداندن آثار و نشانههای دین خداوند به جایگاه حقیقی خویش بوده است.
عهدنامه امام به مالک اشتر که در اصل منشور اصلاحات علوی است در جای جای خود به اصلاح درونی و تقویت ایمانی حاکمان جامعه اسلامی به عنوان مصلحان امور مردم تأکید میورزد.
شرایط تحقق اصلاحات در فرازی از نهج البلاغه تاکید شده است: هرگاه که مردم حق زمامدار را ادا کنند و زمامدار حق مردم را بپردازد حق در آن جامعه تقویت میشود و راههای دین آشکار و نشانههای عدالت برقرار و سنت پیامبر(ص)پایدار شده و سپس روزگار اصلاح میشود(10).
(12)امام در یک آسیب شناسی دقیق بر این باور است که هنگام بحرانها و مشکلات و در شرایط بهم ریختگی اجتماعی،اگر انسانها با صداقت و بدون شائبه و با قلبی مالامال از اخلاص دین و دنیا آن که نهان خود را اصلاح نماید،خدا آشکارا او را نیکو فرماید،و آن که به کار دینش پردازد خدا کار دنیای او را درست سازد،و آن که میان خود و خدا را به صلاح آرد،خدا میان او و مردمان را نیکو دارد.
به عنوان آخرین نکته باید گفت که سکوت خواص در دفاع از ولی خدا،غفلت عامه مردم در دفاع از حق و دنیا طلبی و خود محوری در مقابل امام محوری،زهد بدون بصیرت و زیاده خواهیهای نامشروع نفاق و توطئه و فتنه آفرینی و شبهه افکنی و آلوده کردن فضای فکری و فرهنگی و تحریف حقایق از جمله به عنوان موانع تحقق اصلاحات علوی شمرده میشود."