خلاصه ماشینی:
"فئودالها و ملاکین ثروتمند میشدند اما پیشرفت علم و صنعت و رونق تجارت و صادرات باعث شد کشاورزان با تشریک مشاعی و همکاری یکدیگر اتحادیههای صنفی و تعاونیهای متعددی را سازماندهی کنند که علاوه بر رفع مایحتاج خودشان با ارتباطاتی که با سایر ملل و کشور پیدا کردند توانستند حتی وضع اقتصادی جهان را از فقر و مشقت نجات دهند،حتی در تعدادی از کشورها بخصوص در امریکا و کشورهای قاره امریکا و استرالیا کشاورزان دارای آنچنان قدرت مالی بزرگی شدهاند که نبض سیاست کشور را بدست گرفتهاند.
افزایش سازمانها و ارگانهای مختلف در جوامع پیشرفته و پیچیده علیرغم از خود بیگانگی انسان اما باعث تفکیک قوا و زور و دیکتاتورها میکاهد پس عضویت در تعاونی صرفا بعد اقتصادی و مالی ندارد بلکه از بعد مشارکتی و ارزشی نیز حائز اهمیت میباشد بطوریکه انسان عضو تعاونی در فکر خوشبختی و سعادتمندی فردی نیست بلکه سعادت نوع بشر برای او ارزشمند است و شادی و رضایت مندی خود را در زندگی مسالمتآمیز و ابزار علاوه بر تفاهم و همفکری در دیگری میداند."