خلاصه ماشینی:
"ایرانیان باستان پی برده بودند که هر 1461 سال یکبار خورشید درست در ساعت 6 صبح روز اول حمل از برج حوت وارد برج حمل میشود.
ایرانیان قدیم معتقد بودند که این آفرینش در روز اول ماهی بوده که ارواح و روانها از آسمان به زمین آمدهاند،یعنی ماه«فروهرها» و در این ماه است که روان انسانی که آفریده شده و رخت از جهان بربسته دوباره برای دیدار بازماندگان خود به جانه و کاشانهاش باز میگردد،و حدود 10 روز میهمان بازماندگانش است.
در میان جشنهای آیینی ایرانیان باستان، تنها جشن فروردین و عید نوروز است که از دوران پیش از اسلام،همچنان زنده و پرمایه بر جای مانده است و ایرانیان در هر کجای جهان و از هر دین و آیین،مراسم آن را تمام و کمال به جای میآورند.
به راستی رمز ماندگاری نوروز(جشن فروردین)در چیست؟ جشنهای آیینی عموما مناسبتها و جصلتهای ویژهای دارند که در میان اکثر (به تصویر صفحه مراجعه شود) اقوام مشترک است."