چکیده:
لازمه گریز از پیامدهای نامطلوب گردشگری ودستیابی به الگوی بهینه توسعه گردشگری، برنامهریزی زمین و ارزیابی توان اکولوژیکی است. اکوتوریسم به طور عمده بر منابع وجاذبههایی استوار است که محیط طبیعی در اختیار گردشگر قرار میدهد که بهرهگیری از آن هم به امکانات و شرایط مناسب نیاز دارد و هم مستلزم حفاظت از منابع طبیعی میباشد، این امر از طریق ارزیابی توان و ظرفیت محیط زیست طبیعی برای جذب گردشگران قابل تحقق است. همچنین موقعیت جغرافیایی ویژه و تنوع پدیدههای طبیعی باعث شده که ایران به عنوان پنجمین کشور دارای تنوع طبیعی جهان شناخته شود، اما برنامهریزی برای استفاده از این شرایط هنوز در ابتدای راه است و کار مهم و اساسی برای بهرهبرداری از جاذبههای طبیعی صورت نگرفته است. همچنین وضعیت اکوتوریسم کشور با مشکلات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی فراوانی همراه است که برای برنامهریزی در زمینه رفع آن ابتدا باید این چالشها را شناسایی کنیم و با در
خلاصه ماشینی:
"در مناطق مقصد عدم توجه به جاذبههای اکوتوریسم و احساس مسئولیت نکردن در رابطه با محیط زیست محدود بودن آژانسهایی که در زمینه اکوتوریسم فعالیت میکنند فصلی بودن توریسم در هر قسمت وتوزیع نامتوازن آن در هر کشور ضعف و عدم وجود امنیت اجتماعی بخصوص در مناطق دورافتاده نرخ تورم بالا و مشکلات اقتصادی در کشور مشکلات و معضلات فرهنگی منبع: (افقه و محمدی،1391: 5) چالشهای پیش روی اکوتوریسم ایران - علاقه برای مشاهده مناطق طبیعی و حیات وحش روز به روز در حال افزایش است که این امر موقعیتهای زیادی را ایجاد کرده، ولیکن فشارهای زیاد و نیاز برای مدیریت صحیح را به وجود آورده است؛ - اصطلاح توریسم بیشتر شناخته شده و به کار میرود ولیکن مورد سوء استفاده نیز قرار گرفته و در مفهوم واقعی خود به درستی به کار برده نمیشود؛ - بیشتر دولتها استراتژی اکوتوریسم را توسعه دادند ولی به نظر میرسد که این استراتژیها باید در جهت روند کلی توریسم و سیاستهای محیط زیستی کاملتر شوند و در نهایت در عمل تحقق یابند؛ - تعداد پروژههایی که با هدف ایجاد سرمایهگذاریهای اکوتوریسم، در سراسر دنیا وجود دارند، در حال افزایش هستند."