چکیده:
دین طبق نخستین آیات نازل شده بر پیامبر(ص)بر دو عنصر بنیادین تعلیم و تربیت،یعنی کسب علم و دانش(علم بالقلم) از یک سو،و تعالی روح و کمال انسانی(علم الانسان ما لم یعلم)از سوی دیگر تأکید میکند.از دریچه همین تأکید است که میتوان اولا به این ادعا که قرآن یک کتاب تربیتی است استدلال کرد،ثانیا بر اهداف و آرمانهای عام و کلی نظام تربیت اسلامی وقوف یافت. تمام روشهای تربیتی در اسلام در حقیقت حاکی از پیوند انسان و رب است و همه فرع و شعبههای تربیت از این پیوند و کیفیت آن منشاء میگیرد. دین به نگرش فلسفی فرد به تعلیم و تربیت و به دنبال آن اهداف تربیتی جهت میدهد و فرهنگ دینی حاکم بر انسان در همه شؤون زندگی او ریشه میدواند.تربیت دینی نشان دهنده راه و روشی است که در انتها به هدف زندگی منجر میشود. تعلیم و تربیت از دیرباز و طی قرون و اعصار همواره مورد توجه عالمان، اندیشمندان و فیلسوفان بوده و بدینسان توانسته است افکار و اندیشههای بزرگ را به سوی خویش فرا خواند. آنچه در زیر میخوانید نگاه استاد شهید مرتضی مطهری در حوزه«تعلیم و تربیت»، بر گرفته از دو کتاب آن فرزانه دهر به نامهای «تعلیم و تربیت در اسلام»و«فلسفه اخلاق» است.
خلاصه ماشینی:
"تعلیم و تربیت اسلامی از دیدگاه استاد شهید مرتضی مطهری مهدی محمدی (به تصویر صفحه مراجعه شود) اشاره: دین طبق نخستین آیات نازل شده بر پیامبر(ص)بر دو عنصر بنیادین تعلیم و تربیت،یعنی کسب علم و دانش(علم بالقلم) از یک سو،و تعالی روح و کمال انسانی(علم الانسان ما لم یعلم)از سوی دیگر تأکید میکند.
پس از این گام نخست برای رسیدن *استاد شهید مرتضی مطهری معتقد است که نظام تربیتی اسلام به طور عمده حول بسط نظریات شکل میگیرد چه هر سیستم آموزشی که منطبق بر فطرت درونی و ندای وجدان آدمی نباشد هرگز موفق نبوده و کاری از پیش نخواهد برد حتی اگر به اجبار و اکراه هم متوسل شود.
از اولیات انسان شناسی اسلامی یکی این است که لوح وجود آدمی در بدو تولد پاک و بینقش نیست و خداوند در نهاد همه ابناء بشر پیش از تولد آنها آداب و عقایدی را به ودیعه نهاده است.
استاد از این سخنان چنین نتیجه میگیرد که نظام تربیتی اسلام به طور عمده حول بسط نظریات شکل میگیرد چه هر سیستم آموزشی که منطبق بر فطرت درونی و ندای وجدان آدمی نباشد هرگز موفق نبوده و کاری از پیش نخواهد برد حتی اگر به اجبار و اکراه هم متوسل شود.
سوم؛از دیگر ارکان نظریه تعلیم و تربیت در اسلام این است که در اثر آموزش صحیح فضایل اخلاقی و ملکات نفسانی در وجود آدمی متمکن میشود و روح انسان به آنها«عادت»میکند.
از سوی دیگر فضایل اخلاقی اگر در کنار آداب و اعمال دینی بنشیند آدمی را برای طی طریق کمال کفایت خواهد کرد و مطلوب آموزش و پرورش اسلامی نیز جز این نیست."