چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر سبک اسنادی بدبینانه دانش آموزان پسر دوره ابتدایی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر11-9 سال دوره ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-92 ، که تعداد کل آنها حدود 450 نفر است. نمونه آماری این پژوهش 42 دانشآموز پسر 9 تا 11 سال است که به صورت در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 21 نفر) قرار داده شدند. هر دو گروه به پرسشنامه سبک اسنادی کودکان، تامپسون وهمکاران (1998) پاسخ دادند. این پرسشنامه دارای روایی همگرای مطلوب و از نظر پایایی با توجه به آلفای کرونباخ مجموع امتیاز کل که برابر با 61/0 بوده، دارای ثبات درونی خوبی است. سپس گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقهای، آموزش مهارتهای مثبت اندیشی از کتاب آموزشی من و اندیشههایم ، چم زاده قنواتی (1393) دریافت کردند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها در سطح توصیفی از جدول فراوانی و درصد فراوانی و در سطح استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. کلیه تحلیلها با نرم افزار آماری spss نسخه 18 انجام شده است. یافتههای پژوهش نشان داد بین دو گروه در سبک اسنادی بدبینانه در بعد شخصی سازی ( p < 0/05) و در بعد تداوم ( p <0/01) تفاوت معنادار وجود دارد، امادر بعد فراگیر بودن (p >0/01) تفاوت معناداری مشاهده نشد. به طور کلی تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون نشان داد بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد ( p<0/01) و آموزش مهارتهای مثبت اندیشی در کاهش سبک اسنادی بدبینانه تاثیرگذار بوده است.
خلاصه ماشینی:
به طور کلی تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون نشان داد بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد ( p<0/01) و آموزش مهارتهای مثبت اندیشی در کاهش سبک اسنادی بدبینانه تأثیرگذار بوده است.
نتایج تحلیل کوواریانس جدول شماره 1 نشان میدهد که در بعد شخصی سازی در سبک اسنادی بدبینانه بین دو گروه پژوهش تفاوت معناداری (P<0/05) وجود دارد.
مجذور سهمی اتا برابر با 36/0 و حاکی از آن است که 36 درصد تفاوت بین گروههای آزمایش و کنترل در بعد شخصی سازی سبک اسنادی بدبینانه مربوط به آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بوده است.
توان آزمون نیز برابر با 99/0 بوده که نشان میدهد تحلیل کوواریانس انجام شده با 99 درصد توان قادر به تشخیص تفاوت گروههای آزمایش و کنترل در بعد شخصی سازی سبک اسنادی بدبینانه بوده است.
نتایج تحلیل کوواریانس در جدول شماره 3 نشان میدهد که در بعد فراگیر بودن در سبک اسنادی بدبینانه بین دو گروه پژوهش تفاوت معناداری مشاهده نشده است (01/0<P).
در بررسی جدول شماره 4 مشاهده میشود که به طور کلی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر سبک اسنادی بدبینانه تأثیرگذار است و بین دو گروه پژوهش تفاوت معناداری (01/0>P ) وجود دارد.
بنا بر نتایج این پژوهش، آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر بعد فراگیر بودن در سبک اسنادی بدبینانه تأثیر نداشت.
همان طور که نتایج نشان داد در سبک اسنادی بدبینانه در دو بعد شخصی سازی و ثبات، آموزش مهارتهای مثبت اندیشی تأثیر معنادار داشته است.