چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش سازههای انگیزشی و راهبردهای پردازش اطلاعات در نظم دهی یادگیری (خودنظم دهی یادگیری و نظم دهی بیرونی) صورت گرفت. دادههای پژوهش از طریق پرسشنامهای شامل زیر مقیاس نظم دهی یادگیری (Vermunt, 1998)، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی(Mccllory & Bunting, 2002) ، پرسشنامه علاقه به مطالعه(Schefele’s et al, 1993) ، و راهبردهای یادگیری از راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (Pintrich & Degroot, 1994) برای 264 دانش آموز دبیرستانی شهرستان نور (138 دختر و 126 پسر) جمعآوری شد. نمونهها براساس روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب و. برای تحلیل دادهها از تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافتههای حاصل از به کارگیری روش آماری بارون و کنی نشان داد خودکارآمدی تحصیلی و علاقه به مطالعه با راهبردهای پردازش اطلاعات عمیق و سطحی و راهبردهای پردازش اطلاعات با نظم دهی یادگیری رابطه معناداری دارد و در نتیجه خودکارآمدی تحصیلی و علاقه به مطالعه به واسطه رابطه با راهبردهای پردازش اطلاعات، به طور معناداری نظم دهی یادگیری را پیشبینی میکند.
خلاصه ماشینی:
دادههای پژوهش از طریق پرسشنامهای شامل زیر مقیاس نظم دهی یادگیری (Vermunt, 1998)، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی(Mccllory & Bunting, 2002) ، پرسشنامه علاقه به مطالعه(Schefele’s et al, 1993) ، و راهبردهای یادگیری از راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (Pintrich & Degroot, 1994) برای 264 دانش آموز دبیرستانی شهرستان نور (138 دختر و 126 پسر) جمعآوری شد.
مقدمه پژوهشها در زمینه یادگیری خودنظم داده شده (self-regulated learning) حاکی از این است که ارزیابی و شناخت خودنظم جویی از یک سو نیاز به شناخت راهبردهای شناختی و از سوی دیگر استفاده از راهبردهای انگیزشی دارد.
بر این اساس هدف پژوهش حاضر، ارائه مدلی علّی برای تبیین روابط میان خودکارآمدی تحصیلی و علاقه به مطالعه با راهبردهای خودنظم دهی و نظم دهی خارجی یادگیری و بررسی نقش واسطهای راهبردهای پردازش اطلاعات (عمیق و سطحی) در ارتباط میان این سازههای انگیزشی و راهبردهای یادگیری نظم دهی است.
دادهها با دو پرسشنامه و دو مقیاس جمعآوری شدند: مقیاس خودکارآمدی تحصیلی (Mcllory & Banting Academic Self Efficacy Questionnaire, 2002)، پرسشنامه علاقه به مطالعه (Schefele, Krapp & Wild Study Interest Questionnaire, 1993)، پرسشنامه راهبردهای یادگیری از پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (Pintrich & De Groot Motivated Strategies for Learning Questionnaire, 1994)، و مقیاس نظم دهی یادگیری (Vermunt Regulation of Learning Scale, 1998) استفاده شد.
یافتههای این پژوهش همانند مطالعات متعددی که به بررسی رابطه بین راهبردهای پردازش اطلاعات و نظم دهی یادگیری پرداختند (Entwistle, Pintrich, Vermunt, Vermetten, 2004؛Rozendal & Boekaerts & Braten, 2005؛ Vermetten, 2001؛Zimmerman & Martinz-pons, 1990 ) نشان داد که پردازش عمیق روی خودنظم دهی، و پردازش سطحی روی نظم دهی خارجی تأثیر مثبت علّی معنادار، دارد.