چکیده:
بینش سیستمی عمیقا بر مفهوم کلگرایی تکیه دارد و بر این باور است که بررسی و تعمق در کل یک وجود نه تنها تصویری جامع از آن موجود و رفتارش به دست میدهد، بلکه تنها راه شناخت واقعی آن پدیده است. در تلقی منشور در هیئت یک سیستم، با شناخت ماهیت و خواص هر یک از مواد آن نمیتوان به شناخت کل منشور نائل آمد. نگرش سیستمی، با مفهوم ارتباط بین اجزای منشور قرین است. پیوند میان مواد منشور، دارای ماهیت سیستمآفرین است. ارتباطهای سیستمی لازمۀیک نظام پویاست. از جملۀ این ارتباطهای سیستمآفرین، ارتباط تحولی، ارتباط ساختی و ارتباط کنترلی است. مقالۀ حاضر در صدد بررسی این پیوندها در خصوص مادۀ 51 منشور است.
Systemic approach relies deeply on wholism notion holding that investigation into a totality displays not only a comprehensive depiction of that whole and its attitude، but also it is the only means of its real understanding. In charter of UN as a system، understanding of any one of the articles doesn’t lead to a full scale understanding of charter. Systemic approach to charter goes along with relationship notion of charter articles. The bond of charter articles involves self-organizing system entity. Systemic relations are essential for any dynamic system. Self-organizing system relations include evolutionary، structure and control. This article studies these relations in terms of article 51 UN charter.
خلاصه ماشینی:
"بحث این مقاله چگونگی، مبانی، عوامل مؤثر بر سرعت تحولات حقوقی (کاتالیزورها)١ یا عوامل مؤثر بر واکنش های تجزیه ، ادغام یا ترکیب و به طور کلی اقسام پیوندهای پایدار یا ناپایدار میان حاکمیت ها، از جمله رابطۀ تدافعی بین آن ها نیست ، بلکه با توجه به اینکه ارتباط از عوامل بنیادین شخصیت سیستم هاست (فرشاد، ١٣٦٢: ٤٦) و با در نظر گرفتن منشور ملل متحد چون یک سیستم ، بنا دارد تا صرفا مادة ٥١ آن را از زاویۀ ارتباط های سیستمی یعنی ارتباط تحولی (evolutionary)، ارتباط ساختی (structure) و ارتباط کنترلی (control) مورد بررسی قرار دهد.
در جامعۀ بین المللی چنان چه قربانی یک تجاوز مسلحانه ، کشوری کوچک و ناتوان از دفاع باشد، با توجه به برابری حاکمیت ها صرفا دارای حق دفاع از خود است و اگر در احقاق حق خود عاجز بماند، جامعۀ بین المللی در قالب سازمان ، تنها در صورتی مکلف به رسیدگی خواهد بود که عمل تجاوز مربوط علیه آن کشور، از نظر قدرت های بزرگ (شورای امنیت ) از مصادیق تجاوز علیه صلح و امنیت بین المللی تلقی شود.
چنان چه «اقدامات قهری پیش بینی شده در فصل هفت » مندرج در این ماده را شامل کل فصل هفت و از جمله مادة ٥١ نیز بدانیم ، در این صورت دفاع از خود پیشگیرانه (اگرچه هم چنان از لحاظ نام گذاری بدون اشکال نیست )، میتواند در ارتباط با سایر مواد جایگاه یابد زیرا این دفاع مشمول مادة (٧)٢ یعنی ذیل اختیارات سازمان قرار گرفته ، لذا با اصل عدم مداخلۀ کشورها در امور یکدیگر اساسا ارتباط و مغایرتی نخواهد داشت ."