خلاصه ماشینی:
"بندهای هفتم،هشتم و چهاردهم این اصل بر"تأمین آزادیهای سیاسی و اجتماعی در حدود قانون،مشارکت مردم در تعیین سرنوشت سیاسی،اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی خویش و تأمین حقوق همهجانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت تأکید میکند.
"مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسی،اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی خویش"از طریق آزادی بیان و امنیت پس از آزادی بیان و از طریق شرکت در انتخابات همگانی آزاد و بدون اعمال گزینشهای سیاسی و عقیدتی اعم از قانونی و غیر قانونی و نیز از طریق ایجاد نهادهای مدنی و سازمان های غیر حکومتی تأمین میشود.
اعمال گزینشهای سیاسی و عقیدتی در مورد حق طبیعی و قانونی انتخاب کردن و انتخاب شدن،حتی در قالب تصویب قوانین عادی مغایر اصل مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت خود است.
"ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم در برابر قانون" آنگاه میسر میشود که دادگستری ایران کاملا از شایبههای سیاسی به دور و برخوردار از توان کارشناسانه علمی و بیطرفانه سطح بالا باشد."