چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر الگوی آموزش مستقیم با الگوی ساختارگرایی برافزایش دانش تلفیق تکنولوژی بود. چارچوب دانش تکنولوژیک پداگوژیک محتوا به عنوان الگوی کاربردی برای تعریف، اجرا و ارزیابی تلفیق تکنولوژی به کار گرفته شد. به منظور اجرای پژوهش از روش شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و نیز طرح پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. به این منظور، دوکلاس با تعداد نمونه 44 نفر از دانشجویان گروه تکنولوژی آموزشی (درس پروژه) با روش نمونه برداری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. در ابتدای دوره آزمون برای ارزیابی دانش تلفیق تکنولوژی به دانشجویان هر دو گروه به عنوان پیش آزمون داده شد. گروه های نمونه برای یک ترم کاربندی های آزمایشی را دریافت کردند (15 جلسه). به گروه آزمایش اول با الگوی آموزش مستقیم و گروه آزمایش دوم با استفاده از الگوی ساختارگرایی آموزش داده شد. محتوای درس علوم ابتدایی برای آموزش در دو گروه به عنوان محتوای لازم برای تلفیق تکنولوژی در تدریس انتخاب شد. در پایان ترم، داده های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون، با استفاده از آزمون کوواریانس تحلیل شد. نتایج حاصل نشان داد بین تاثیر دو الگوی آموزش مستقیم و الگوی ساختارگرایی بر افزایش دانش تکنولوژیک پداگوژیک محتوا و مؤلفه های آن برتری معنی داری وجود ندارد
خلاصه ماشینی:
"مراحل اصلی آموزش مستقیم بر اساس مراحل مورد تأکید اسلاوین 2 (2006) به نقل از سیف(1389) برنامهریزی و اجرا شد و الگوی ساختارگرایی بر اساس ویژگیهای مشترک مورد توجه ساختارگرایان شامل شروع کار بر اساس یک مسأله، مشارکت در گروههای کوچک، یادگیری فعال، کار بر اساس اجرا بر روی طراحی و کار در محیط یادگیرنده محور، بر اساس فعالیتهای مندرج در جدول 2 به اجرایی شد: - Kamal - Slavin جدول 2: مراحل اجرای کاربندی آزمایشی در دو گروه الگوی آموزش مستقیم (گروه آزمایشی 1) الگوی ساختارگرایی (گروه آزمایشی 2) اجرای پیشآزمون اندازهگیری TPACK بیان اهداف درس و مفاهیم اساسی تلفیق تکنولوژی مرور پیشنیازها در رابطه با محتوای درسی، انواع تکنولوژی و مفاهیم اساسی پداگوژی تقسیم دانشجویان به گروههای چهار نفری انتخاب موضوع پروژه و یافتن تکنولوژی مناسب ارائه مطالب جدید و دستورالعمل ها توسط مدرس اجرای کار با فعالیت گروهی(یادگیری با بحث و انجام کار) استفاده از تدابیر وارسی یادگیری و ارائه مثالهای ضروری برای درک مفاهیم تدریس نسخه اولیه پروژه توسط گروه در کلاس و در حضور دانشجویان دیگر و گرفتن بازخورد از دیگر گروهها و مدرس دادن تمرین مستقل به دانشجویان ادامه فعالیتها و اصلاحات با توجه به بازخوردها ارزیابی عملکرد و دادن بازخورد از طرف مدرس پس آزمون (پایان پانزده جلسه) به منظور تعیین تفاوت میانگینهای پسآزمون در دو گروه آزمایش بر افزایش دانش تلفیق تکنولوژی (TPACK) دانشجویان از تحلیل کوواریانس 1 استفاده شد.
همانطورکه دانگ 10 و همکاران (2015) در ضمن پژوهش خود دریافتند که گرچه دانشجومعلمان - Gopal - Yager - Schifter - Alsup - Ikpeze - Niess - Reeve - Brush & Saye - Cavin - Dong گروه مورد مطالعه آنها بهشدت عقاید ساختارگرایانهای داشتند؛ ولی آنها آموزشهای حرفهای نیاز داشتند تا اعتقاداتشان را در طراحی آموزشی با بهرهگیری از TPACK به اجرا تبدیل کنند."