چکیده:
امروزه ، در ادارة امور شهر بهره گیری از الگوی حکم روایی خوب شهری، پارادایمی در مدیریت شهرها معرفی میشود. در این الگو دولت ، شهروندان و نهادهای خصوصی در جریانی افقـی و فرابخشی به مشارکت میپردازند. تحقق حکم روایی خوب شهری در مدیریت کلان شـهرها ی ایران و ازجمله تهران ، مستلزم عینیت بخشیدن به مشارکت شـهروندان در ابعـاد گونـاگون است . در چند دهه اخیر، با تغییرات شگرف در شیوة زندگی، در ساختار محلات نیز تغییـرات اساسی ایجاد شده است . در این میان با مطرح شدن دیدگاه توسعه محله ای- دیـدگاهی کـه حل مشکلات کنونی شهرها را در گرو بازگشت به مفهوم محله می داند- می توان با استفاده از نیروهای توانمند درون زا و سرمایه های اجتماعی موجود در آن به حـل مشـکلات پرداخـت . شهروندان ، نقش آفرینان اصلی در ره یافت توسعه پایدار شهری هستند. براساس این ره یافت ، سامان دهی شهر و رفع معضلات شهری و محله های آن به مشارکت محلـی متکـی اسـت . در پژوهش حاضر، توسعه محله های شهری با تاکید بر الگوی حکم روایی خوب شهری در منطقـه نوزده شهرداری تهران بررسی شده است . ابزار سنجش در این پژوهش ، پرسش نامه است که با طراحی گویه هایی برای هر شاخص و با استفاده از طیف لیکرت ، از ساکنان منطقه نوزده به صورت نمونه گیری پرسـش شـده اسـت . نتایج آزمون های آماری نشان میدهد باوجود رابطه معنـا دار در محلـه هـا ، سـطح توسـعه و حکم روایی خوب شهری در بیشتر محله های مـورد مطالعـه وضـع مناسـبی نـدارد و رابطـه معناداری بین دو متغیر وجود دارد و متغیر وابسته متاثر از متغیر مسـتقل اسـت . همچنـین ، برپایه نتایج تحقیق ، شاخص های قانون مداری ، پاسخ گـو یی، مسـئو لیت پـذ یری ، مشـارکت و اجماع محوری از مهم ترین دغدغه های شهروندان برای رسیدن به سطح خوب توسعه محله ای در محله های مورد مطالعه است .
خلاصه ماشینی:
منطقۀ نوزده شهر تهران با مشکلات و نارسایی های زیادی روبـه روسـت ؛ ازجملـه افـزایش مهاجرت و نیاز به گسترش کالبدی، ضعف در برنامه هـا و مـدیریت شـکل گیـری بافـت هـا و محله های شهری، نبود نظام هماهنگ مدیریت شهری ، بیتوجهی به ایجـاد تسـهیلات عمـومی به نسبت میزان گسترش بافت مسکونی و تعداد جمعیت ساکن در محلات ، پایین بـودن سـطح رفاه ، پایین بودن سطح مشارکت ، نبود ارتباط قوی میان شـهروندان و شـهرداری، پـایین بـودن کیفیت زندگی، مشکلات کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی محلات و آگـاه نبـودن شهروندان از حقوق شهروندی خود (همان ، ٤).
پرسش ها و فرضیه های پژوهش عبارت اند از: - آیا بین حکم روایی خوب شهری و توسعۀ محلات در منطقۀ نوزده رابطۀ معناداری وجود دارد؟ - سهم هریک از شاخص ها یا مؤلفه های حکم روایی خوب در توسعۀ محله ها تا چه میـزان است ؟ به نظر میرسد بین حکم روایی خـوب شـهری و توسـعۀ محـلات در منطقـۀ نـوزده رابطـۀ معناداری وجود دارد.
براساس یافته های تحقیق ، سطح معناداری بین دو متغیر حکم روایـی خوب شهری و توسعۀ محله ای کمتر از ٠/٠٥ (آلفا کوچک تر از ٠/٠٥)، رابطۀ قـوی، مثبـت و مستقیم بین دو متغیر وجود دارد؛ به طوری که ضریب هم بستگی کلی بـین دو متغیـر براسـاس جدول شمارة یازده ، ٠/٥٢ است .
یافته های تحقیق با استفاده از آزمون ضریب هم بستگی پیرسون نشان میدهد رابطۀ معنادار و زیادی بین حکم روایی خوب شهری و توسعۀ محله ها وجود دارد.
, Investigation in to Urban Neighborhoods Development with Emphasis on Good Urban Governance Pattern (Case Study Region 19 of Tehran Municipality), MA Thesis, Kharazmi University, Geographical Sciences College, 2013.