چکیده:
هدف تحقیق،بررسی اثر تمرینهای هوازی بر مقاومت به انسولین و ادیپونکتین سرم در نمردان نسبتا چاق بود.به این منظور،از 16 نفر از استادان و کارکنان غیرفعال دانشگاه تربیت معلم سبزوار با دامنهء سنی 35 تا 48 سال برای شرکت در تحقیق دعوت شد.آزمودنیها بهطور تصادفی در دو گروه تجربی با سن 09/5-+3/41، درصد چربی بدن 88/1-+83/22،شاخص تود(بدن 17/2-+93/27 و توان هوازی(میلی لیتر برای هر کیلوگرم از وزن بدن در دقیقه)82/4-+33/26 و گروه کنترل با سن 15/3-+6/38،درصد چربی بدن 61/4 -+61/25،شاخص تودهء بدن 59/4-+42/29،توان هوازی(میلی لیتر برای هر کیلوگرم از وزن بدن در دقیقه) 36/6-+23 قرار گرفتند.از همهء آزمودنیها در وضعیت ناشتایی خونگیری شد.سپس،گروه آزمایش به مدت 13 هفته،هفتهای سه جلسه به تمرینهای هوازی پرداختند.برنامهء تمرینهای هوازی شامل دویدن مداوم به مدت 15 تا 30 دقیقه با شدت 75 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب بود.تحلیلهای آماری نشان ادند که تمرینهای هوازی باعث کاهش معنادار شاخص مقاومت به انسولین،درصد چربی بدن،هموگلوبولین گلیکوزیله و انسولین شدند.این تمرینها،همچنین باعث افزایش معنادار VO2Max شد(05/0> P )،ولی بر آدیپونکتین سرمی تأثیر معناداری نداشت.بههرحال،آدیپونکتین در حالت پایه با مقاومت به انسولین ارتباط منفی و معناداری داشت.(016/0- P ،41/0 r ).در مجموع میتوان از این تحقیق نتیجه گرفت که تمرینهای هوازی باعث بهبود مقاومت به انسولین در مردان نسبتا چاق میشوند و این بهبود مربوط به آدیپونکتین نمیشود.
خلاصه ماشینی:
"کاهش وزن بدن نیز غلظت آدیپونکتین گردش خون را افزایش میدهد و کاهش BMI همراه با بهبود حساسیت به انسولین و افزایش آدیپونکتین است(30).
چنان که هدف تحقیق حاضر،اثر تمرینهای هوازی بر آدیپونکتین و عمل مرتبط با این پروتئینی یعنی مقاومت به انسولین درآزمودنیهای نسبتا چاق است.
یافتههای تحقیق نتیجهء آزمون T مستقل دربارهء متغیرهای سن، قد،وزن،درصد چربی بدن،وزن بدون چربی بدن، BMI ،حداکثر توان هوازی، WHR ، هموگلوبین گلیکوزیله،قند خون،انسولین سرمی، شاخص مقاومت به انسولین و آدیپونکتین سرمی نشان داد که گروهها در این متغیرها با یکدیگر تفاوت معناداری ندارند و از این نطظر همگن هستند(جدول 2 و 1).
همانطور که در جدول 1 و 2 آورده شده است، تمرینهای هوازی تأثیر معناداری بر وزن،وزن بدن چربی، WHR ، BMI ،آدیپونکتین و قند خون ناشتای سرم نداشتند،ولی باعث کاهش معنادار درصد چربی بدن،هموگلوبین گلیکوزیله،انسولین و شاخص مقاومت به انسولین شدند.
تا امروز،با توجه به نتایج تحقیقات انجام شده میتوان نتیجه گرفت که تمرینهای هوازی با وجود بهبود حساسیت به انسولین(محققان ذکر شده همگی بهبود عمل انسولین را بعد از تمرینهای هوازی مشاهده کردند)احتمالا تأثیری بر آدیپونکتین تام سرمی ندارند.
در تحقیق حاضر نشان داده شده است که تمرینهای هوازی،باعث کاهش معنادار درصد چربی بدن میشود،ولی بر اثر این تمرینها وزن بدن و BMI تغییر معناداری نکرد که یکی از علل تغییر نکردن آدیپونکتین ممکن است به همین علت باشد.
در مجموع میتوان از این تحقیق نتیجه گرفت که تمرینهای هوازی اگر با کاهش وزن همراه نباشد،به بهبود حساسیت به انسولین کمک میکنند ولی روی آدیپونکتین تأثیری ندارند و آدیپونکتین با مقاومت به انسولین ارتباط معکوسی دارد."