خلاصه ماشینی:
"و بر رفض او(فردوسی)این بیتها دلیل است که او گفت: خردمند گیتی چو دریا نهاد برانگیخته موج از و تند باد چو هفتاد کشتی در او ساخته همه بادبانها برافراخته میانه یکی خوب کشتی عروس بر آراسته همچو چشم خروس پیمبر بدو اندرون با علی همه اهل بیت نبی و وصی اگر خلد خواهی به دیگر سرای به نزد نبی و وصی گیر جای (به تصویر صفحه مراجعه شود) گرت زین بد آید گناه من است چنین دان که این راه،راه من است بر این زادم و هم بر این بگذرم یقین دان که خاک پی حیدرم (9) در شاهنامه علاوه بر ابیات مذکور،بیتهای دیگری نیز آمده است که گواه صادقی بر این مدعاست: خردمند کز دور دریا بدید کرانه نه پیدا و بن ناپدید بدانست کو موج خواهد زدن کس از غرق بیرون نخواهد شدن به دل گفت اگر با نبی و وصی شوم غرقه دارم دو یار وفی همان که باشد مرا دستگیر خداوند تاج و لوا و سریر خداوند جوی می و انگبین همان چشمه شیر و ماء معین...
از میان اشعار فراوان او که به شکلهای گوناگون به مدح علی(ع)پرداخته است،قسمتی از یک قصیده 47 بیتی را با ردیف علی(ع)میآوریم: بهار دل دوست دار علی همیشه پر است از نگار علی از امت سزای بزرگی و فخر کسی نیست جز دوست دار علی ازیرا کز ابلیس ایمن شده است دل شیعت حق تبار علی به صد سال اگر مدح گوید کسی نگوید یکی از هزار علی به مردی و علم و به زهد و سخا بنازم بدین هر چهار علی شعار و دثارم ز دین است و علم همین بد شعار و دثار علی نبود اختیار علی سیم و زر که دین بود و علم اختیار علی گزین و بهین زنان جهان کجا بود جز در کنار علی حسین و حسن یادگار رسول نبودند جز یادگار علی (23) در قرن ششم،شاعران دیگری،سعادت ستایش امیر المومنین علی(ع)را یافتهاند."