چکیده:
جهانی شدن پدیده پیچیده ای است که شکل جدیدی از روابط اجتماعی راموجب گردیده است و این در حالی است که محدودیتهای خاص خود را نیز به دنبال دارد. با وجود این که غرب بیش ترین بهره را از فن آوری اطلاعات در عرصه جهانی شدن می برد اما به نظر می رسد که بخشهای عظیمی از مردم جهان به ویژه در منطقه خلیج فارس، با وجود برنامه های توسعه ای ملل متحد و ابزارهای حقوق بشر بین المللی و توجهات فزاینده نظام بین الملل به گسترش عدالت در سطوح ملی و بین ملتها، از این مزایا بی بهره مانده اند. این محدودیت اساسا نتیجه توزیع نابرابرفن آوری اطلاعات از یک سو و نامساعد بودن روابط بین دولتهای منطقه خلیج فارس و دولت – ملت ها از سوی دیگر است. با توجه به جنبه های جدید جهانی شدن و با توجه به این که پتانسیل فن آوری، ظرفیت گفتگو را افزایش داده است، این مقاله می کوشد تا ضمن بررسی تاثیر فن آوری اطلاعات بر گفتگوی فرهنگ ها در بستر جهانی شدن به این پرسش پاسخ دهد که فناوری اطلاعات چه تاثیری بر برقراری یک گفتگوی عادلانه بر پایه درک متقابل در منطقه خلیج فارس در عرصه جهانی شدن گذاشته است؟ فرضیه این تحقیق بر ناکارآمدی فن آوری اطلاعات در این منطقه تاکید دارد مبنی بر این که فن آوری اطلاعاتی فضای مناسبی را برای گفتگو در میان دولتها و دولت- ملت های منطقه خلیج فارس فراهم نیاورده است که علل این ناکاآمدی به تفضیل در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد.
Globalization is a complex phenomenon that brings a new form of so cialrelations while at the sametime causing it sownlimitations .Although the west is the major ben eficiary of in for mationtechnologies of globalization, it seems that the majority of peopleindifferentpartsoftheworld, especially in the Persian Gulf,havenot benefited in spite of numerous development programs and in ternationalhuman rightsinstrument and in creasing concern a bout the raise of possibility off air coexistence on the national and trans-nationallevels.
Thislimitationisbasically theresultoftheuneven distribution of information technologies and unequalsocialrelations between governments of the regionon oneside and governmentsand thepeople on the other.
Byconsideration of then ewpremises of globalization under the information technologies and taking into account that the potentialoftechnologyincreasesthe potential fordialogue, this paper tries toanswerthefollowingquestion: towhat extentcanwe expectthepossibility of establishingafair dialogue in the Persian Gulf on thebasis ofmutual understanding?
Theintention ofthispaper istoexamine theeffect ofinformation technologies on the culturaldialoguesin the Persian Gulfregion with in the context of globalization.
خلاصه ماشینی:
"با وجود این که غرب بیش ترین بهره را از فن آوری اطلاعات در عرصه جهانی شدن می برد اما به نظر می رسد که بخشهای عظیمی از مردم جهان به ویژه در منطقه خلیج فارس ، با وجود برنامه های توسعه ای ملل متحد و ابزارهای حقوق بشر بین المللی و توجهات فزاینده نظام بین الملل به گسترش عدالت در سطوح ملی و بین ملتها، از این مزایا بی بهره مانده اند.
اگرچه تغییرات فنی به طور کلی و فن آوری اطلاعات به طور اخص به صورت گسترده به عنوان شاخص های مهم همزیستی مسالمت آمیز و عادلانه در برخی کشورها پذیرفته شده است اما اثرات آنها بر گفتگوی بین فرهنگها در حوزه خلیج فارس مبهم بوده و به تجزیه و تحلیل جدی نیاز دارد.
اما پرسشی که در اینجا بوجود می آید این است که تحت چه شرایطی یک خدمات جهانی با این منطقه هماهنگ می شود به گونه ای که همگان بتوانند از آن استفاده کنند؟ این خدمات نه تنها در خلیج فارس وجود ندارد بلکه جنبه های مختلف اطلاعات برای افراد جوامع این منطقه محدود شده است .
محدودیت های فن آوری اطلاعات در منطقه خلیج فارس می تواند عوامل متعددی را شامل گردد: ٠- فقدان بسترهای گفتگو: اولین پیش نیاز برای گفتگو حضور برابر فرهنگها در عرصه عمومی است اما فرهنگهای موجود در این منطقه حضوری یکسان در صحنه سایبری ندارند."