چکیده:
این پژوهش اثر سیاستهای بازتوزیعی را بر ترکیب مخارج دولت مورد بررسی قرار میدهد. برای این منظور از یک الگوی بازیگونه به شکل اطلاعات کامل و پویا استفاده میشود. این الگو نشان میدهد که کیفیت نهادها متغیری اساسی برای تعیین میزان هزینهکرد مخارج دولت در کالاهای عمومی است. مهمترین یافته این پژوهش آن است که در دموکراسیهایی که کیفیت نهادها بالاست، مردم در خلال انتخابات بازتوزیع مستقیم را تقاضا نمیکنند اما وقتی کیفیت نهادها پایین است، انتخابات به ابزاری برای مطالبات بازتوزیعی تبدیل میشود و در چنین شرایطی عوامگرایی (پوپولیسم) مجال بروز مییابد. نکته مهم این است که این الگو نشان میدهد رایدهندگان به شکل عقلایی بازتوزیع مستقیم را به سرمایهگذاری روی کالاهای عمومی که اثرات جانبی مثبتی دارند ترجیح میدهند. این مقاله پاسخی برای این پرسش فراهم میکند که چرا بیشتر مردم به سیاستهایی رای میدهند که برای رشد بلندمدت آنها مضر است.
خلاصه ماشینی:
"نحوه تغییر رفتار φ بر حسب تغییرات ℎ (کیفیت نهادها) است (اثبات در پیوست شماره 3): (رجوع شود به تصویر صفحه) رابطه (31) میگوید در دموکراسیها و انتخابات، هرچه کیفیت نهادها بهتر باشد، فقرا پرداخت مستقیم کمتری را طلب خواهند کرد چرا که بر این باورند که تمام آنچه در بودجه دولت بماند مورد دستاندازی رانتجویان قرار نخواهد گرفت و بیشتر صرف عرضه کالاهای عمومی خواهد شد.
پیامد مستقیم این نتیجه این است که تغییرات هزینه روی کالاهای عمومی با تغییرات کیفیت نهادها همسو است: (رجوع شود به تصویر صفحه)ذکر این نکته ضروری است که نحوه تعامل بازیگران این الگو و نتیجه تعادلی حاصله بسیار شبیه به مدل رقابت استکلبرگ<FootNote No="257" Text=" Stackelberg Competition Model"/> است که در آن دو شرکت به ترتیب در مورد تعیین میزان تولید تصمیمگیری میکنند و هر کدام در تصمیم خود تصمیم دیگری را لحاظ میکند.
باز هم میتوان به همان روش نشان داد که روابط (56) تا (58) برقرار است: (رجوع شود به تصویر صفحه) الگوی کامل تشریحشده نشان میدهد که هرچه در یک کشور کیفیت نهادها بالاتر باشد، مردم از طریق سازوکار انتخابات بازتوزیع مستقیم کمتری را مطالبه کرده و بر عرضه بیشتر کالای عمومی (نظیر زیرساخت) تاکید خواهند داشت؛ اما وقتیکه کیفیت نهادها پایین است، مردم بازتوزیع مستقیم بیشتری را طلب میکنند و زمینه عوامگرایی اقتصادی فراهم میشود.
پیشبینی الگوی آن است که هرچه کیفیت نهادها بالاتر باشد، رانتجویی کمتر و به تبع آن مردم بازتوزیع کمتری را مطالبه کرده و بودجه دولت بیشتر به عرضه کالای عمومی اختصاص مییابد؛ اما وقتیکه کیفیت نهادها پایین است، رانتجویی اقشار فرادست زیاد شده و اقشار فرودست با لحاظ این واقعیت، در هنگام انتخابات پرداخت مستقیم زیادی را مطالبه کرده و در نتیجه بخش عمده بودجه صرف پرداختهای مستقیم میشود."