خلاصه ماشینی:
"اما بعدها از دوستان خود تقاضا میکندکه او را به مجلس راه دهند،هنگامی که به مجلسراه دادند،هر بار که میخواست از مجلس خارجشود،مرحوم قاضی(ره)کفشهای او را در جلویاو مرتب مینمود،و منظور او این بود که،اینکار،زیانی به شخصیت علمی او نمیرساند،زیراحرمت علما نزد او محفوظ است.
تعیین این حدود یکی ازمسایل مبتلا به عرفا و بزرگان و فقها(اعلی الیمقامهم)است؛زیرا ایشان هزار دلیل در موردلزوم رعایت شئونات میآورند،و معتقدند کهمؤمن دارای حرمتی است که باید حفظ شود؛و(به تصویر صفحه مراجعه شود) نشاید که مختل گردد؛بخصوص در محلی کهزندگی میکند؛اما یکی از مریدان،که در مجلساو حضور داشت،میدانست که روزی اینآزمایش از او به عمل خواهد آمد و داستانهاییدر این مورد نقل میکرد که ما در اینجا از ذکر آنهاخودداری نمودیم.
زیرا گاهی مأموران ما رافراموش کرده و در طول روز غذایی به مانمیدادند،گویا برای آزار و اذیت عقده گشایی؛اما من شخصا از این مسأله آسیبی ندیدم،و اینبخاطر دستورات استادم(سید قاضی)بود که درمورد عبادت،همراه با روزه،به من میدادند حتییک بار به من دستور دادند که اعمال(ام داود)رابمدت یک سال انجام دهم».
فیلسوف برجسته و شخصیت نامور جنابسید جلال الدین آشتیانی از قول علامه طباطبایی،و او به نقل از استاد خود شیخ محمد حسین غرویکمپانی،فقیه و اصولی معروف نقل میکند کهگفته است:«کسی در نجف اشرف فقیهتر وعالمتر و عادلتر از سید احمد کربلایی حائریسراغ ندارم؛اما با وجود این همواره از دستمردم فرار میکردند،و اظهار نظر و فتوی دادن رابه دیگر بزرگان مقیم نجف(خدا همگی ایشان رااز رحمت خود بهرهمند کند)،محول میکردند»."