چکیده:
زمینه: به دلیل اهمیت اخلاق در بالندگی آموزش کشور، هدف تحقیق حاضر شناسایی عوامل موثر بر آموزش اخلاق در مدارس دوره دوم متوسطه شهر تهران بود.
روش: پژوهش حاضر آمیخته از نوع اکتشافی متوالی بود. جامعۀ آماری در بخش کیفی، شامل 20 نفر از متخصصان و خبرگان آموزش و پرورش و افراد ذیصلاح دارای پستهای اجرایی در زمینه آموزش اخلاق بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز، شامل 1500 نفر ازدانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم در شهر تهران بودند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای، تعداد 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی، شامل مصاحبه و تحلیل محتوا بود و در بخش کمی، از ابزار پرسشنامه محققساخته استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها در بخش کیفی از طریق کدگذاری انجام پذیرفت و در بخش کمی در دو قسمت توصیفی و استنباطی (مدلسازی معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزارهای SPSS-V22 و Lisrel-V8/8 انجام پذیرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که چهار بعد آموزشی، اجتماعی، محیطی و اعتقادی ابعاد تاثیرگذار بر آموزش اخلاق هستند. همچنین 15 مولفه، معلم، برنامه درسی، فضای کلاس درس، مدیریت مدرسه، ارزشهای گروهی، همدلی، اعتماد اجتماعی، احترام به یکدیگر، جو اخلاقی، تشویق و تنبیه، سطح سواد و درآمد والدین، پایگاه اقتصادی- اجتماعی فرد، پایبندی به ارزشهای دینی، باورهای مذهبی، عفاف به عنوان مولفههای تاثیرگذار بر ارتقای آموزش اخلاق شناسایی شدند.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان دادند که مدارس متوسطه تهران از نظر همه مولفههای شناسایی شده در وضع مطلوبی قرار دارند.
زمینه: به دلیل اهمیت اخلاق در بالندگی آموزش کشور، هدف تحقیق حاضر شناسایی عوامل موثر بر آموزش اخلاق در مدارس دوره دوم متوسطه شهر تهران بود.
روش: پژوهش حاضر آمیخته از نوع اکتشافی متوالی بود. جامعۀ آماری در بخش کیفی، شامل 20 نفر از متخصصان و خبرگان آموزش و پرورش و افراد ذیصلاح دارای پستهای اجرایی در زمینه آموزش اخلاق بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز، شامل 1500 نفر ازدانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم در شهر تهران بودند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای، تعداد 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی، شامل مصاحبه و تحلیل محتوا بود و در بخش کمی، از ابزار پرسشنامه محققساخته استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها در بخش کیفی از طریق کدگذاری انجام پذیرفت و در بخش کمی در دو قسمت توصیفی و استنباطی (مدلسازی معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزارهای SPSS-V22 و Lisrel-V8/8 انجام پذیرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که چهار بعد آموزشی، اجتماعی، محیطی و اعتقادی ابعاد تاثیرگذار بر آموزش اخلاق هستند. همچنین 15 مولفه، معلم، برنامه درسی، فضای کلاس درس، مدیریت مدرسه، ارزشهای گروهی، همدلی، اعتماد اجتماعی، احترام به یکدیگر، جو اخلاقی، تشویق و تنبیه، سطح سواد و درآمد والدین، پایگاه اقتصادی- اجتماعی فرد، پایبندی به ارزشهای دینی، باورهای مذهبی، عفاف به عنوان مولفههای تاثیرگذار بر ارتقای آموزش اخلاق شناسایی شدند.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان دادند که مدارس متوسطه تهران از نظر همه مولفههای شناسایی شده در وضع مطلوبی قرار دارند.
Background: Due to the importance of ethics on development of education in the country, the purpose of the present study was to identify the effective factors on educating ethics in schools.
Method: The present study was a combination of exploratory sequencing. The statistical population in the qualitative section was consisted of 20 educators and stakeholders with executive posts in the field of ethics education selected through purposeful sampling. In the quantitative section, 1500 students from secondary school in Tehran were included in this study that among them, 300 students by multi-stage random cluster sampling method were selected as samples. The research tool in the qualitative section was interview and content analysis. In the quantitative section, a researcher-made questionnaire was used. The data analysis was done through coding in the qualitative part of the research, and in the quantitative section, descriptive and inferential (structural equation modeling) was done using SPSS-V22 and Lisrel-V8/8 software.
Results: The results showed that four dimensions of educational, social, environmental and beliefs have impacts on ethics education. Also, 15 components such as; teacher, curriculum, classroom space, school management, group values, empathy, social trust, respect for each other, ethical atmosphere, encouragement and punishment, parents' literacy and income levels, individual socio-economic base, adherence to values religious, religious beliefs, chastity were identified as effective factors in promoting ethics education.
Conclusion: The findings of the research showed that Tehran's secondary schools are in the best position for all of the identified components