چکیده:
هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی و رضایت زناشویی زوجین شهر گرگان بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و نمونه شامل 100 زوج (200نفر) بود. ابزارگردآوری اطلاعات، پرسشنامه فرم کوتاه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و پرسشنامه مهارت های ارتباطی کویین دام و همچنین پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989)، (فرم کوتاه) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که به جز طرحواره «عملکرد مختل» و «محدودیت مختل»، طرحواره های دیگر رابطه ی قابل ملاحظه ای با رضایت زناشویی نداشتند. اما مهارت های ارتباطی رابطه مثبت معنی داری با رضایت زناشویی داشته است
خلاصه ماشینی:
"-Jacobsons & Waldron & Moore -Bornstein & Philip -Dumitres, C - Clark, Lemay, Graham, Pataki & Finkel - Saginak & Saginak ابزار پژوهش شامل دو پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ 1 و پرسش نامه مهارت های ارتباطی کویین دام 2 بوده است.
یافته ها جدول (1): خلاصه تحلیل آماری رابطه بین دو متغیر مهارتهای ارتباطی و رضایت زناشویی متغیر گروه مقدار ضریب همبستگی مقدارمعنیداری توانایی دریافت و ارسال پیام مرد 184/0 083/0 زن 368/0 *000/0 کل 321/0 *000/0 کنترل عاطفی مرد 146/0 170/0 زن 281/0 *007/0 کل 228/0 *002/0 مهارت گوش دادن مرد 274/0 *009/0 زن 316/0- *002/0 کل 053/0- 480/0 بینش نسبت به فرآیند ارتباط مرد 213/0 *044/0 زن 428/0 *000/0 کل 341/0 *000/0 ارتباط توأم با قاطعیت مرد 484/0 *000/0 زن 204/0 054/0 کل 306/0 *000/0 مهارتهای ارتباطی مرد 349/0 *001/0 زن 294/0 *005/0 کل 368/0 *000/0 با توجه به جدول بالا واضح است که چون مقادیر معنیداری بدست آمده از آزمون برای متغیر مهارتهای ارتباطی کمتر از 01/0 است، بنابراین میتوان نتیجه گرفت که در سطح اطمینان 99 درصد رابطه معنیداری مثبتی بین مهارتهای ارتباطی و میزان رضایت زناشویی وجود دارد.
5. پیشنهادات با توجه به نتایج بدست آمده اهمیت مهارت های ارتباطی در رضایت زناشویی کاملا مشخص می باشد و بسیار مهم است که این مهارت ها به زوجین آموزش داده شود تا خانواده های موفق تر و سالم تری داشته باشیم که آثار ارزشمند آن به جامعه و آیندگان باز گردد."