چکیده:
خانواده یک نظام اجتماعی است که اختلال در هر یک از اجزا و اعضاء آن کل نظام را مختل میکند و این نظام مختل شده به نوبه خود اختلالات مربوط به اعضاء را تشدید و مشکلات جدیدی را ایجاد میکند. با این نگرش ، معلولیت یکی از فرزندان ، بر تمامی خانواده و کارکردهای مختلف آن و بر یکایک اعضاء تاثیر غالبا منفی باقی میگذارد. به عبارت دیگر معلولیت فرزندی در خانواده ، مانع از آن میشود که خانواده بتواند کارکردهای متعارف خود را به نحو مطلوب داشته باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و مقایسه آن با سازگاری اجتماعی مادران کودکان عادی در شهر یاسوج میباشد. جامعه مورد نظر در این پژوهش عبارت از مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مدارس استثنایی شهر یاسوج و مادران کودکان عادی که در مدارس راهنمایی مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل ٨٠ نفر است که ٤٠ مادر دانش آموز عقب مانده ذهنی که در مدارس استثنایی بودند و ٤٠ مادر دانش آموز عادی که در مدارس عادی مشغول به تحصیل بودند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که در ابعاد وظایف روزمره ، فعالیت های اجتماعی و فوق برنامه ، روابط خویشاوندی، روابط زناشویی، روابط والدینی، روابط خانوادگی، وضعیت اقتصادی نمره سازگاری مادران کودکان عقب مانده ذهنی بیشتر از مادران کودکان عادی بود که این به این معنی بود که مادران کودکان عقب مانده ذهنی از سازگاری کمتری برخوردار بودند.
خلاصه ماشینی:
1 Disabled Child 2 Handicapped Children 3 Hallahan & Kafman البرزي (١٣٩٠) درباره تاثير کودک غقب مانده ذهني بر والدين و رويارويي پدر و مادر با کودک عقب مانده ذهني نشان ميدهد که والدين به واکنش هاي مختلفي دچار ميشوند که عبارتند از: احساس خجالت (٤١ درصد)، احساس گناه (٣٧ درصد)، پنهان کردن فرزند (١٠ درصد).
جدول ٨: ارزيابي سازگاري اجتماعي مادران کودکان عقب مانده ذهني و مقايسه آن با سازگاري اجتماعي مادران کودکان عادي در بعد فعاليت هاي اجتماعي و فوق برنامه گروه تعداد ميانگين SD p-value مادران کودکان عقب مانده ذهني 40 26/57 6/22 0/004 مادران کودکان عادي 40 22/67 5/66 همان گونه که جدول ٨ نشان ميدهد ميانگين نمره سازگاري مادران کودکان عقب مانده ذهني بيشتر از مادران کودکان عادي بود که اين به اين معني بود که مادران کودکان عقب مانده ذهني از سازگاري پايين تري برخوردار بودند.
جدول ١٠: ارزيابي سازگاري اجتماعي مادران کودکان عقب مانده ذهني و مقايسه آن با سازگاري اجتماعي مادران کودکان عادي در بعد روابط با خويشاوندان گروه تعداد ميانگين SD p-value مادران کودکان عقب مانده ذهني 40 14/67 3/55 0/001 مادران کودکان عادي 40 10/42 3/03 همان گونه که جدول فوق نشان ميدهد ميانگين نمره سازگاري مادران کودکان عقب مانده ذهني بيشتر از مادران کودکان عادي بود که اين به اين معني بود که مادران کودکان عقب مانده ذهني از سازگاري پايين تري برخوردار بودند.