چکیده:
پژوهش حاضر به تبیین رابطه بین انعطاف پذیری مالی با سطح تغییرات داراییهای نقدی نگهداری شده و سطح اهرم مالی میپردازد. برای اندازه گیری انعطاف پذیری مالی از مدل فالکندر و وانگ ، داراییهای نقدی نگهداری شده از مدل اوزکان و اوزکان (٢٠٠٤) و اهرم مالی از نسبت تسهیلات مالی بلند مدت و کوتاه مدت به مجموع کل تسهیلات مالی بلند مدت و کوتاه مدت و ارزش بازار سهام استفاده شده است . پژوهش حاضر از نوع کاربردی و هدف اصلی این پژوهش تبیین تاثیر انعطاف پذیری مالی بر سطح تغییرات داراییهای نقدی نگهداری شده و سطح اهرم مالی شرکت ها میباشد. بدین منظور از اطلاعات مالی ١٠٧ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سالهای ١٣٨٤تا ١٣٩٢ و همچنین برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار Eviews٧ استفاده نموده ایم . نتایج پژوهش حاکی از این است که انعطاف پذیری مالی با تغییرات داراییهای نقدی نگهداری شده شرکت در ابتدا و انتهای دوره، رابطه منفی و معنادار و با اهرم مالی رابطه مثبت و عدم رابطه معنادار، دارد.
خلاصه ماشینی:
نتايج پژوهش حاکي از اين است که انعطاف پذيري مالي با تغييرات داراييهاي نقدي نگهداري شده شرکت در ابتدا و انتهاي دوره، رابطه منفي و معنادار و با اهرم مالي رابطه مثبت و عدم رابطه معنادار، دارد.
اما مسأله اساسي در اين موضوع نهفته است که آيا در صورت سرمايه گذاري مطلوب وجه نقد و نگهداري سطح بهينه براي آن، بازدهي بيش از بازده مورد انتظار سرمايه گذاران ايجاد ميشود يا خير؟ از سوي ديگر، انعطاف پذيري مالي بيانگر توان شرکت براي تأمين منابع مالي، به منظور عکس العمل به موقع در برابر پيشامدهاي غير منتظره آتي و حداکثر کردن ارزش شرکت ميباشد.
بنابراين هدف اصلي اين پژوهش بررسي تأثير انعطاف پذيري مالي برسطح تغييرات داراييهاي نقدي نگهداري شده و سطح اهرم مالي شرکت ها ميباشد.
عدم تقارن اطلاعاتي تأثير با اهميتي بر انعطاف پذيري مالي به عنوان يک الگوي تأمين مالي دارد و به واسطه اين عدم تقارن اطلاعاتي بين افراد درون سازماني نسبت به افراد برون سازماني، بخشي از توان بالقوه شرکت براي موارد احتمالي آتي(همانند فرصت هاي سرمايه گذاري) حفظ ميشود تا در صورت نياز از آن استفاده گردد.
فرضيه هاي پژوهش فرضيه اول: انعطاف پذيري مالي بر سطح تغييرات داراييهاي نقدي نگهداري شده شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران اثر مثبت دارد.
متغيرهاي وابسته داراييهاي نقدي نگهداري شده: براي اندازه گيري اين متغير براساس پژوهش هاي پيشين از مدل ازکان و ازکان (٢٠٠٤) استفاده ميشود که عبارت است از نسبت مجموع وجه نقد و سرمايه گذاري هاي کوتاه مدت به جمع داراييها.