چکیده:
فروشگاه بزرگ، یکی از دستاوردهای صنعتی و مصرفی شدن جوامع است. حدود یک قرن از ایجاد اولین فروشگاهی که از لحاظ ساختار، متفاوت با فروشگاه های ساده محلی گذشته بود، می گذرد. این نوع از فروش کالا به لحاظ ساختاری، با بیع در فروشگاه های کوچک محلی تفاوت هایی دارد. در این نوع از فروش، سلسله افعالی از سوی طرفین صادر می شود که هرکدام قابلیت توصیف های متفاوتی را دارند. اینکه کدام عمل می تواند ایجاب مؤثر باشد و کدامیک قبولی مؤثر و اینکه عقد در کدام زمان انعقاد یابد که از نظر آثار، به حال هر دو طرف قرارداد مفید باشد، اولین سؤالاتی است که باید در این حوزه به آنها پاسخ داده شود.
در این مقاله طی سه بخش، به بیان اعمال طرفین و توصیفاتی که از آنها شده است، خواهیم پرداخت و در نهایت توصیفی را به عنوان توصیف مناسب می پذیریم که انتقال مالکیت را به زمان عبور خریدار از مقابل صندوق موکول کند، امکان امتناع فروشنده از فروش کالا را منتفی نماید، خریدار را متمکن از برگرداندن کالای منتخب سازد، برداشتن کالا توسط او را قبض آن نداند و ضمان تلف کالا تا قبل از خروج خریدار از فروشگاه را به عهده فروشنده باقی گذارد.
خلاصه ماشینی:
"Principles for European Contract Law 240 اینکه در ادامه به وضوح پذیرفته می شود که پیشنهاداتی مانند عرضه کالا که می تواند به دو صورت باشد، یعنی هم به صورت عرضه کالا در پشت ویترین مغازها و هم عرضه کالا بر روی قفسه های فروشگاه های بزرگ ، ایجاب تلقی می گردد، در حالی که بند ٢ ماده ١٤ کنوانسیون ، ارایه کالا و امور مشابه را علی الاصول ایجاب نمی داند، مگر اینکه ارایه کننده به صراحت اعلام نماید که پیشنهاد او ایجاب است .
به عنوان مثال هرگاه خریداری ، کالایی را که کارت متضمن قیمت آن تغییر یافته است ـ امری که در این گونه فروشگاه ها تصور به وقوع پیوستنش به وسیله خریداران به هیچ وجه دور از ذهن نیست ـ برای محاسبه بر روی میز قرار دهد، چنانچه این عمل او را قبولی بدانیم ، فروشنده دیگر حق امتناع از دادن کالا به خریدار را با استناد به اشتباه بودن قیمت اعلام شده ، ندارد مگر اینکه ثابت کند که از اشتباه به وجود آمده مطلع بوده است .
) آنگر در مقاله ای که در سال ١٩٥٨ در مجله )Modern Law review( به ثبت رسانید، بیان می کند: «هرچند اینکه قبولی می تواند به وسیله فعل باشد، مورد پذیرش قرار گرفته است ولی عملی که از جانب مخاطب ایجاب صادر می شود زمانی به عنوان قبول تلقی خواهد شد که مبین اراده قطعی او بر قبول باشد."