چکیده:
این پژوهش با هدف مقایسه میزان اعتماد اجتماعی دانشجویان برحسب متغیرهای شخصی انجام گرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع زمینهیابی است. جامعه آماری، تمامی دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری است به تعداد 915 نفر است. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 269 نفر تعیین شده است و روش نمونهگیری، تصادفی طبقهای برحسب جنسیت بوده است. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه محققساخته با 31 سؤال بسته پاسخ با طیف 5 گزینهای لیکرت (از خیلی زیاد تا خیلی کم) بوده است. میزان روایی پرسشنامه بر اساس نظر متخصصان، تأیید شد. میزان پایایی پرسشنامه هم بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 82/0 شده که نشاندهنده پایایی بالای ابزار در تبیین متغیرهای تحقیق است. دادهها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون لون، آزمون Tبا نمونههای مستقل و آزمون آنوا یکطرفه تجزیه و تحلیل شدهاند. یافتهها نشان داد که اعتماد اجتماعی دانشجویان برحسب جنسیت، وضعیت تأهل، وضعیت اقتصادی و پایگاه اجتماعی متفاوت است. دانشجویانی که وضعیت اقتصادی متوسط داشتند از اعتماد اجتماعی بالاتری برخوردار بودند، بنابراین میتوان نتیجه گرفت که والدین باید با این نوع تفکر خودشان را تطبیق دهند که وضعیت اقتصادی بهتر، تأثیری بر میزان اعتماد اجتماعی فرزندان ندارد و باید میزان اعتماد را در خانواده، درونی کنند. لذا خانواده در سطح خرد و جامعه در سطح کلان همواره باید شرایط اجتماعی مؤثر بر میزان اعتماد اجتماعی را بهبود ببخشند و اقداماتی در زمینه اجتماعی (افزایش مشارکت اجتماعی و سیاسی، افزایش ارتباطات دوستانه و خانوادگی، افزایش روابط اجتماعی درونگروهی و بیرون گروهی و افزایش عضویت و شرکت در انجمنهای علمی و فرهنگی، داوطلبانه و خیریه) تدارک ببینند تا اعتماد آنها ارتقاء یابد.