چکیده:
انسان کامل آن انسانی است که همه ارزش های انسانی در او به طور هماهنگ با یگدیگر رشد کند . اولین کسی که اصطلاح انسان کامل را در عرفان وضع کرد ابن عربی، از عرفای قرن ششم بود. پس از او عزیزالدین نسفی، در قرن هفتم، نخستین نویسنده ای است که کتابی با نام «الانسان کامل» را نگاشت. موضوع این مقاله ، بررسی تطبیقی سیمای انسان کامل با توجه به خطبه متقین و آثار عزیز نسفی می باشد. از آن جا که انسان کامل یکی از اصطلاحات مهم عرفان است، پس باید این انسان کامل را شناخت و سپس ویژگی ها و اوصاف او را دانست . شناختن ویژگی های انسان کامل باید از زبان کسانی باشد که یا خود محقق این راه بوده اند، مثل عزیز الدین نسفی یا امام علی (ع) که خود نمونه والای انسان کامل است . این مقاله بر آن است تا با روش تحلیلی ـ تطبیقی به بررسی سیمای انسان کامل، در آثار عزیز نسفی و خطبه متقین نهج البلاغه بر حسب ویژگی های رفتاری: الهی، فردی، اجتماعی با نمودار آماری مورد تطبیق قرار دهیم و تلاش ورزیم نقاط مشترک و متشابه در این دو شخص عالی قدر را در مقوله انسان کامل بیان کنیم . برآیند این جستار نشان می دهد که در خطبه متقین و آثار نسفی به بهترین نحو ممکن سیمای انسان کامل ترسیم شده است .
Perfect Man، all human values to match his personal growth. The first person who coined the term perfect man in mysticism، Ibn Arabic، from the sixth century mystics. He Azizuddin Nasafî، in the seventh century، is the first author of a book called “perfect parachute” they wrote. This paper presents a comparative study of the human figure with respect to Nasafî’s sermon is righteous and works. The perfect man is one of the important terms in mysticism، have full knowledge of the features and attributes of man he is. This article seeks to examine the human face complete with comparative analysis method، Nasafî’s in the works and righteous sermon Nhj¬Alblaghh in behavioral characteristics: divine، personal، social and statistical charts will be implemented. It showed in the sermon righteous and perfect human face Nasafî shown very good.