چکیده:
جهانی شدن عامل پررنگ شدن تنوع فرهنگی در سطح جدیدی شده است، به گونه ای که ایده یکسانسازی فرهنگی رنگ باخته و ایده تنوع و ثکثر فرهنگی مطرح شد و ارتباط حقوق بشر و تنوع فرهنگی مورد توجه سازمان های بین-المللی از جمله یونسکو قرار گرفت. ارزش های فرهنگی هر جامعه پتانسیل بالقوه ای است که می توان از آن در جهت احترام و رعایت حقوق فطری و ذاتی بشر استفاده نمود. در نوشتار پیش رو نسبت حقوق بشر و تنوع فرهنگی مورد واکاوی قرار گرفته و در این راستا از روش تحلیل گفتمان که مبتنی بر نظریه گفتمان لاکلا و موفه و به مثابه يك روش تحليل كيفی است، در بررسی نسبت حقوق بشر و تنوع فرهنگی در قالب دو گفتمان جهانشمولی حقوق بشر و نسبی گرایی حقوق بشر بهره گرفته شده است. نتیجه این که حقوق بشر متضمن تنوع فرهنگی است و تنوع فرهنگی ابزار استحکام بخش حقوق بشر است. بدون احترام به فرهنگ های مختلف در مناطق جغرافیایی مختلف نمی توان شاهد تحقق حقوق بشر بود.
خلاصه ماشینی:
"تنوع فرهنگی برای درک تنوع فرهنگی ابتدا باید به تعریفی از فرهنگ برسیم، تعاریف متفاوتی از فرهنگ ارائه شده است و هر رویکردی از نگاه خود این مفهوم را تعریف نموده است؛ اما تعریفی که در این نوشتار به آن متعهد خواهیم بود تعریفی است که سازمان یونسکو به عنوان متولی امر فرهنگ آن را در یکی از مهمترین گردهماییهای بینالمللی در حیطهی مباحث فرهنگی در "کنفرانس جهانی دربارهی سیاستهای فرهنگی» که در سال 1982 میلادی در مکزیکوسیتی برگزار گردید ارائه داد.
گفتمان اول که میتوان زاییده دوره مدرن دانست از سوی کشورهای غربی مطرح شد، دال مرکزی در این گفتمان انسان به سبک غربی است و تنوع فرهنگها هیچ تأثیری بر هنجارها و ارزشهای حقوق بشر نمیتواند داشته باشد.
در همین راستا و در جهت تعمیق بخشیدن به تنوع فرهنگی است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد، قطعنامه 156/56 تحت عنوان «حقوق بشر و تنوع فرهنگی» را در 15 فوریه 2002 تصویب نموده است، مجمع عمومی در این قطعنامه اعلام میدارد: تنوع فرهنگی و تلاش کلیه خلقها و تمامی ملتها برای تضمین توسعه فرهنگی خود منبع ثروتی مشترک برای زندگی فرهنگی بشریت است و باید از شانسی که جهانی شدن در اختیار جامعه بینالمللی قرار داده است، برای تضمین و احترام به تنوع فرهنگی استفاده شود.
در این دوره سازمان یونسکو به موضوع تنوع فرهنگی توجه خاص نمود و یکی از مهمترین گردهماییهای بینالمللی در حیطهی مباحث فرهنگی "کنفرانس جهانی دربارهی سیاستهای فرهنگی» است که در سال 1982 میلادی در مکزیکوسیتی توسط این سازمان برگزار گردید و تصویب اعلامیه جهانی تنوع فرهنگی در سال 2001 توسط نمایندگان 188 کشور شرکت کننده در سی و یکمین اجلاس کنفرانس عمومی یونسکو حاوی 12 ماده و یک برنامه کار با 20 موضوع نشان از اهمیت مسئله فرهنگ در موضوعات جهانی و حقوق بشری دارد."