چکیده:
یکی از مسائل مهم مرتبط با مهدویت، موضوع «عدالت جهانی و چگونگی اجرای آن» است که دلایل عقلی و نقلی فراوان بر ضرورت تحقق آن وجود دارد. شیوههای متداول قضایی که بر شاهد و بینه و امارات تکیه دارند، نتوانسته است عدالت واقعی را به ارمغان آورد. لذا وجود روایات دال بر تحکیم (داوری) امام مهدی( به باطن در منابع شیعی، شیوه قضایی جدیدی مبتنی بر «علم فراگیر امام معصوم» را تایید میکند.در این تحقیق که با روش کتابخانهای، در استناد و در منبع به روش اسنادی و در تجزیه و تحلیل به شیوه توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته است؛ ضمن طرح یکی از مهمترین اشکالات وارد بر این گونه داوری، از سوی امام مهدی( در برخی منابع شیعی (یعنی عدم قطعیت و ضعف راویان این احادیث)؛ به پاسخگویی و دفاع از آنها پرداخته میشود. مجموع روایات، مربوط به داوری امام مهدی( به باطن را از نظر اعتبار، به دو دسته میتوان تقسیم کرد: الف) روایاتی که راویان زنجیره سند آن تماما ثقه و مسند و متصل به معصوم بوده که روایات مذکور به لحاظ سند و دلالت محتوایی قابل استناد؛ ب) روایات مرسل، مجهول یا ضعیف؛ که البته به دلیل تعاضد مضمونی و عدم امکان داعیه دروغ گویی در این موضوع، میتوان آنها را مورد توجه قرار داد.در نتیجه با توجه به اینکه سند ده روایت، متصل وصحیح و موثق است و دیگر اخبار مربوط نیز موید این دیدگاه است؛ میتوان اذعان کرد که اخبار باب تحکیم داوودی امام مهدی( و اسانید روایات، مستفیض است و مستند روایی باب را تامین میکند.
خلاصه ماشینی:
"مجموع روایات، مربوط به داوری امام مهدی( به باطن را از نظر اعتبار، به دو دسته میتوان تقسیم کرد: الف) روایاتی که راویان زنجیرۀ سند آن تماما ثقه و مسند و متصل به معصوم بوده که روایات مذکور به لحاظ سند و دلالت محتوایی قابل استناد؛ ب) روایات مرسل، مجهول یا ضعیف؛ که البته به دلیل تعاضد مضمونی و عدم امکان داعیه دروغ گویی در این موضوع، میتوان آنها را مورد توجه قرار داد.
حدیث هشتم محمد بن عیسی، از احمد بن محمد، از حسن بن محبوب، از هشام بن سالم، از عمار ساباطی، چنین نقل میکند: به امام صادق( عرض کردم: بما تحکمون إذا حکمتم قال بحکم الله و حکم داوود فإذا ورد علینا الشیء الذی لیس عندنا تلقانا به روح القدس؛ هرگاه شما حاکم شوید، چگونه حکم کنید؟ فرمودند: طبق حکم خدا و حکم داوود، و هرگاه موضوعی برای ما پیش آید که نزد ما نباشد، روح القدس آن را به ما القا کند و برساند (کلینی، 1407: ج1، 398).
هرچند برخی راویان آن متهم به غلو و تضعیف شدهاند اما زنجیره سند پیوسته و متصل است 12 امام صادق( یا أبان سیأتی الله بثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا فی مسجدکم هذا یعلم أهل مکة أنه لم یخلق آباؤهم و لا أجدادهم بعد علیهم السیوف مکتوب علی کل سیف اسم الرجل و اسم أبیه و حلیته و نسبه ثم یأمر منادیا فینادی هذا المهدی یقضی بقضاء داوود و سلیمان لا یسأل علی ذلک بینة محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص313-314."