چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مولفه هاي معنوي بر مولفه هاي روانشناسي مثبت (اميد، شادكامي و خوشبيني) در نوجوانان پرورشگاهي و به شيوه نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل انجام شده است. نمونه مورد پژوهش بيست نفر از نوجوان پرورشگاهي شهر كرمان بودند كه در دو گروه ده نفري (گروه آزمايش و گروه كنترل) قرار گرفتند. پس از اجراي پيش آزمون بر گروه آزمايش و كنترل، گروه آزمايش، برنامه آموزشي به مدت ده جلسه دريافت كردند. پس از اجراي برنامه آموزشي، دو گروه به پرسشنامه شادكامي، پرسشنامه تجديدنظر شده جهت گيري زندگي و مقياس اميد، پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل داده هاي به دست آمده از ميانگين، انحراف معيار و تحليل كوواريانس استفاده شده است. نتايج نشان داده است كه آموزش مولفه هاي معنوي تاثير معناداري بر اميدواري و شادكامي نوجوانان دارد، اما بر مولفه خوشبيني، اثربخش نيست. مولفه هاي معنوي با به كارگيري فنون اسلامي، گام هاي موثري براي اثرگذاري بر فكر و روان نوجوانان پرورشگاهي دارد. از اين رو، مي تواند نقش مهمي در بهبود مولفه هاي روانشناختي آنان داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
H Keil, M Loman, M Gunnar, M Ellis, B.
C hope Bland, R Darlington, Y Hammelstein, P Roth, M Houghton, S میدهد که این خود موجب افزایش هرچه بیشتر شادی و امید میگردد.
شادکامی به این دلیل مهم است که موجب سلامت روانی، برطرف شدن بسیاری از اختلالات روانی-اجتماعی، تقویت انگیزش در زمینههای مختلف فردی و اجتماعی همچون کار و تحصیل میشود (لی 9 .
بعد معنوی انسان یکی از ابعاد مهم و اساسی شخصیت است که سهم زیادی در نشاط رضایت از زندگی، زندگی معنادار و شادکامی دارد و برای نیل به این اهداف، بایستی به آن توجه ویژهای داشت.
F Shaw, C Bohenlein, M Maltby, J Lewis, C.
S lim, T Benyamin, Y Roziner, I Ruthing, J.
ابزار پژوهش در این پژوهش برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای امید اسنایدر، شادکامی آکسفورد و جهتگیری زندگی شییر و کارور استفاده شده است.
همسانی درونی برای این مقیاس با آلفای کرونباخ بین 48%- 74% و روایی همزمان آن نیز با خوشبینی، حرمت نفس مثبت، و با ناامیدی و افسردگی منفی است (دوماین 10 .
معنویت بهعنوان یک تجربه شخصی سبب یاری نمودن به دیگران، دوستی نسبت به دیگران و رضایت از زندگی میشود (امیدواری، 1387) که این خود بهبود برخی از ابعاد روانشناختی را در پی دارد.
در آموزش مؤلفههای معنوی تلاش میشود تا با شناختی دوباره از خداوند و تصحیح تصور او و نیز ایجاد ارتباط مناسب با خداوند، فرد زندگی هدفمندی را در پیش گیرد، که در نهایت این حالت به رشد فردی وی منجر شود، تواناییهای بالقوه وی را آشکار نماید، برای زندگی خود معنای تازهای دریابد و در مقابل سختیها مقاومت کند.