چکیده:
با پایان مدت امتیاز بانک شاهنشاهی ایران (1888- 1949م) در بهمن ماه1327ش/ ژانویه1949م، بانک جدیدی با عنوان «بانک انگلیس در ایران و خاورمیانه» در ایران تاسیس شد.
هدف پژوهش: بررسی چگونگی شکل گیری و دلایل ناکامی و پایان کار «بانک انگلیس در ایران و خاورمیانه» در ایران است.
روش و رویکرد پژوهش: برای تبیین موضوع پژوهش از الگو یا روش «ردیابی فرایند» پیروی شده است. ردیابی فرایند، روشی است که در آن، تحلیل گر تلاش می کند، مکانیسم های علی ای را مشخص کند که متغیر تبیین را به یک پیامد پیوند می دهد
یافته های پژوهش: ما را به نتایج زیر رهنمون می کند: جامعه ایرانی، عموما، نظر مساعدی نسبت به تداوم فعالیت های «بانک انگلیس در ایران و خاورمیانه»، در ایران نداشتند و آن را مانند ابزاری برای پیشبرد اهداف استعماری انگلیس در ایران ارزیابی می کردند. همچنین، تقارن زمانی تاسیس و فعالیت «بانک انگلیس در ایران و خاورمیانه» با گسترش بحران در روابط ایران و انگلیس به دلیل نهضت ملی کردن صنعت نفت ایران، ، نقش مهمی در ناکامی زودهنگام بانک مذکور در ایران ایفا کرد.
Purpose: The Imperial Bank of Persia (IBP، established in 1888) played a major role in the economy of Iran in the absence of any national bank until 1925، when the National Bank of Iran (= Bank-e Melli) was established، and took over the role of the IBP as the reserve bank. This paper reviews the history of IBP.
Method/Research Design: Deploys process tracking method، ie. a method by which the analyst attempts to determine the upper mechanisms، co-variants that deliver a certain outcome.
Findings: Iranians generally were suspicious of the role of the Imperial Bank. They saw it a tool for promoting the policies of imperial UK interests. The renewal of the Bank's license to operate in Iran coincided with the decision of the Iranian government to nationalize Iran's oil industry. It damaged diplomatic relations between Iran and the UK، and led to the failure of the Bank to continuing operations.