چکیده:
این پژوهش باهدف پیش بینی سازگاري زناشویی براساس انسجام خانوادگی، زمان باهم بودن و
منابع مالی در معلمان زن انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه
93 بود که به - آماري شامل تمامی معلمان متأهل زن مقطع ابتدایی شهرکرج در سال تحصیلی 94
صورت نمونه گیري خوشه اي تصادفی 230 نفر به ابزارهاي پژوهش پاسخ دادند. براي گردآوري
و بمنظور سنجش انسجام خانواده، (DAS ، داده ها از پرسش نامه سازگاري زناشویی اسپنیر ( 1976
زمان باهم بودن و منابع مالی از مقیاس فرایند و محتواي خانواده سامانی ( 1387 ) استفاده شد.
داده ها از راه همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که
انسجام خانوادگی، زمان باهم بودن و منابع مالی با سازگاري زناشویی ، P<0/ در سطح معناداري 05
معلمان رابطه اي معنادار دارند و هم چنین، نتایج رگرسیون گام به گام نشان دادند که به غیر از
منابع مالی که اثري معنادار در معادله رگرسیون نداشت، دو مؤلفه انسجام خانوادگی و زمان باهم
47 درصد از واریانس سازگاري زناشویی را تبیین می کنند. براساس یافته هاي پژوهش / بودن 7
می توان نتیجه گرفت که انسجام خانواده و زمان باهم بودن توانایی پیش بینی سازگاري زناشویی را
دارند.
خلاصه ماشینی:
"متغیرها 1 2 3 4 ١- سازگاری زناشویی 1 ٢- انسجام خانواده 0/633 ** 1 ٣- زمان باهم بودن 0/518 ** 0/420 ** 1 ٤- منابع مالی 0/218 ** 0/293 ** 0/195 ** 1 P< 0/05 ** جدول بالا نتایج ماتریس همبستگی پیرسون بین متغیرهای پژوهش را نشان میدهد که براساس آن رابطه سازگاری زناشویی با مؤلفه های انسجام خانواده، زمان باهم بودن و منابع مالی به ترتیب برابر با ٠/٦٣٣، ٠/٥١٨ و ٠/٢١٨ است که تمامی این روابط در سطح معناداری ٠/٠٥ >P معنادار میباشند.
بمنظور بررسی مقدار تبیین متغیر سازگاری زناشویی براساس مؤلفه های انسجام خانواده، زمان باهم بودن و منابع مالی از رگرسیون چندگانه گامبه گام استفاده کردهایم که نتایج آن در جدول زیر آمده است .
انسجام، زمان باهم بودن و منابع مالی خانواده به عنوان منابع ، وقایع ، شرایط و تعاملات زندگی، زوجها را در طی سازگاری به جلو حرکت میدهد که موجب ارتباط مناسب ، سطوح بالای شادکامی زوجها، یکپارچگی و سطحی بالای رضایت از روابط است (٢٠٠٥ ,Estroff &Latifses ) و موجب برونسازی زن و شوهر با یکدیگر در هر مقطعی از زمان میشوند (٢٠١٠ ,Hoseyni Nasab, Badri, Ghaemiyan Oskoyi).
در تبیین رابطه بین زمان باهم بودن و سازگاری زناشویی پژوهشی یافت نشد که به گونه مستقیم این رابطه را مورد بررسی قرار داده باشد، اما پژوهش هایی به تأثیر منفی حضور کم والدین و بویژه پدر در خانه و سپری کردن اوقات زندگی خود با خانواده را در مورد فرزندان نشان دادهاند Gregory, 1965; Henry Masen, Kigan, Houston &Kanjer, 2007; Translated by Yasayi, ) ٢٠٠٩ ,Akbar Nejad &Movahhed, Enayat ;٢٠٠٩)."